แพ้ทาง

แพ้ทาง - Labanoon (ลาบานูน)

Written by：ขจรเดช พรมรักษา/เมธี อรุณ

ทำไมเธอต้องยิ้ม

ทุกทีที่เดินสวนกัน

ทำไมเธอต้องหวาน

ทุกคำที่เอ่ยวาจา

ทำไมเธอต้องซึ้ง

เวลาที่ฉันมองตา

ฉันจะบ้า อยู่แล้ว

เหมือนเธอมีเวทมนตร์

ทำให้ใจฉันอ่อน

รู้ไหมเธอว่าใครเดือดร้อน

ฉันแพ้ทางคนอย่างเธอ

มันเอาแต่เพ้อ

ไม่กิน ไม่นอน

อยากบอกเธอสักครั้ง

โปรดเถอะนะขอวอน

หยุดน่ารักได้ไหม

ใจฉันกำลังละลาย

คนหน้าตาอย่างฉัน

นั้นมันต้องเจียมหัวใจ

เก็บอาการเอาไว้

แม้ใจจะสั่นระรัว

อยากจะให้ดอกฟ้า

เอ็นดูหมาวัดสักตัว

ก็ไม่กล้าเอ่ย ออกไป

เหมือนเธอมีเวทมนตร์

ทำให้ใจฉันอ่อน

รู้ไหมเธอว่าใครเดือดร้อน

ฉันแพ้ทางคนอย่างเธอ

มันเอาแต่เพ้อ

ไม่กิน ไม่นอน

อยากบอกเธอสักครั้ง

โปรดเถอะนะขอวอน

หยุดน่ารักได้ไหม

ใจฉันกำลังละลาย

เอาไงกันดีล่ะ กับหัวใจ

เอาไงกันดีล่ะ กับความรัก

เธอทำให้ใจมันต้องคิดหนัก

แพ้เต็มๆ พูดตรงๆ

ใจมันตะโกน ว่ามันชอบเธอ

พอเจอจริงๆ ได้แต่ยืนงง

ให้ทำยังไง ใจมันถึงปลง

หลงรักเธอ จริงๆ

ฉันแพ้ทางคนอย่างเธอ

มันเอาแต่เพ้อ

ไม่กิน ไม่นอน

อยากบอกเธอสักครั้ง

โปรดเถอะนะขอวอน

หยุดน่ารักได้ไหม

ใจฉันกำลังละลาย โว โว้

เอาไงกันดีล่ะ กับหัวใจ

เอาไงกันดีล่ะ

หลงรักเธอ

เธอทำให้ใจมันต้องคิดหนัก

แพ้เต็มๆ พูดตรงๆ

ใจมันตะโกน ว่ามันชอบเธอ

พอเจอจริงๆ

ได้แต่ยืนงง

ให้ทำยังไง ใจมันถึงปลง

หลงรักเธอจนหมดใจ