ม้าเหล็ก

ม้าเหล็ก - หนุ่ย อำพล (Nui Amphol)

Written by：ประชา พงศ์สุพัฒน์

เธอเห็นฟ้าร้องฟ้า

คะนองนั้นไหม

จะทำยังไงยังไง

ก็ห้ามมันไม่อยู่

ก็ฝนทั้งนั้น

แถมด้วยพายุร้าย

จะเดินกันไปยังไงก็ยังไม่รู้

ถ้าใจของคนแข็งแกร่งกันดี

ก็คงพอมีทางที่จะสู้ไป

ถ้าใจของคนมันอ่อนระอา

ก็ไม่มีปัญญาจะข้ามไป

อย่างงี้ต้องดูตัวอย่างบางคน

ที่มีใจทานทนยิ่งกว่ารถไฟ

ก็รถทั้งคันวิ่งฝ่าลมแรง

ไม่แสดงอาการที่หวั่นไหว

เมื่อชักท้อแท้แพ้ขึ้นมาวันใด

ก็คงจะเป็นไปถ้ามัวหดหู่

ก็มีทางเดียวถ้าไม่มีทางใด

ก็เดินมันตรงไปวัดกันให้รู้

อย่างกับม้าเหล็ก

ร้องคำรามอยู่สู้ลำพัง

อย่างไม่มีกลัว

กลับวิ่งฝ่า

เข้าเผชิญกับพายุ

ไม่ว่าลูกไหน

ม้าเหล็ก

ร้องคำรามอยู่สู้ลำพัง

อย่างไม่มีกลัว

และสู้อยู่ทุกเวลา

สง่าผ่าเผยไม่ว่าไปถึงที่ใด

เมื่อชักท้อแท้

แพ้ขึ้นมาวันใด

ก็คงจะเป็นไป

ถ้ามัวหดหู่

ก็มีทางเดียว

ถ้าไม่มีทางใด

ก็เดินมันตรงไปวัดกันให้รู้

อย่างกับม้าเหล็ก

ร้องคำรามอยู่สู้ลำพัง

อย่างไม่มีกลัว

กลับวิ่งฝ่า

เข้าเผชิญ

กับพายุไม่ว่าลูกไหน

ม้าเหล็ก

ร้องคำรามอยู่สู้ลำพัง

อย่างไม่มีกลัว

และสู้อยู่ทุกเวลา

สง่าผ่าเผยไม่ว่าไปถึงที่ใด

ม้าเหล็ก

ร้องคำรามอยู่สู้ลำพัง

อย่างไม่มีกลัว

กลับวิ่งฝ่า

เข้าเผชิญ

กับพายุไม่ว่าลูกไหน

ม้าเหล็ก

ร้องคำรามอยู่สู้ลำพัง

อย่างไม่มีกลัว

และสู้อยู่ทุกเวลา

สง่าผ่าเผยไม่ว่าไปถึงที่ใด