พระรถเมรี

พระรถเมรี - ชาย เมืองสิงห์

Composed by：Onpa Music

สุริยาเลื่อนลาลับ

สุดจะคณานับ

เนิ่นนานปี เนิ่นนานปี

ณ ริมฝั่งมหานที

พระรถเมรีต่างเศร้าใจๆ

สำเนียงน้องร่ำร้องว่า

โอ้โอกรรมมาแต่ปางไหน

อยู่หลัดๆ ละก็มาพลัดพรากไป

แม่พวงมาลัยกลุ้มอุรา

เคยถนอมหอมระรื่น

จากไปเป็นอื่นเสียแล้วน้อง

เมรีหมดหวังละก็ต้องนั่งโศกา

ฟูมฟายน้ำตาหลั่งไหลนอง

โฉมยุพินสิ้นนารีทุบอกชกตี

ปากร่ำร้อง

ว่าภัสดาไม่หันหน้ามามอง

รักหลุดลอยละล่องลอยไป

พระรถปากพล่อยละใช่น้อยใจนัก

เมรีเป็นยักษ์พี่จะอยู่ที่ไหน

พี่เป็นมนุษย์หรือจะมาฉุดดวงใจ

น้องจงกลับไปเสียเถิดนาง

แม่ขวัญตาแทบอาสัญ

ใจรักมั่นไม่จืดจาง

เศร้าโศกโศกาไม่วายวาง

หมดหนทางจะติดตาม

ด้วยทะเลกั้นขวางหน้า

หมดปัญญาแม่นงราม

กู่ตะโกนจนก้องน้ำ

บาปเวรหรือกรรมเล่าจอมใจ

แม้นพี่ไม่กลับมารับขวัญ

ขอถวายชีวันไม่หวั่นไหว

นางก็พลันจะกลั้นใจตาย

น่าเห็นใจแม่นงเยาว์

รักเขาข้างเดียวเหมือน

ข้าวเหนียวนึ่งน้ำท่วมไม่ถึง

ก็อายเขาไม่ส่องกระจก

ชะโงกมองเงา

ว่าตัวของเราต้องเจียมตน

พี่อยากจะรักแท้แน่วแน่นอนนัก

พี่จะบอกให้น้องรักจริงๆ สักหน

ถ้ารักกับพี่ซิไม่ว่ามีหรือจน

เจ้าจะสุขล้นเพราะพี่เป็นคนจริงใจ