ลำแคนคิดฮอดผู้บ่าว

ลำแคนคิดฮอดผู้บ่าว - ดอกอ้อ ทุ่งทอง (Dokor Thoongthong)

Written by：คำสะออน พอนสะหวัน

แฮ่ ฮัลโหล ฮัลโหล เจาะเจาะ

โอ้ยมาแล้วเด้อ

พี่น้องมาแล้วเด้อพี่น้อง

ลูกสาวหล่าแม่ใหญ่ศร

ดอกอ้อลำแคน

ฟังแล้วม่วนเป็นตาออนซอน

หลายหลาย

เอ้าหย่าวให้พี่น้องฟังม่วนม่วน

ก่อนนะลูก

เอ้า วัน ทู ทรี โฟร์

บัดนี้

ขอจงฟังเอาถ่อน

ฟังกลอนน้องสิว่า

ฮักกันมาว่าสิได้

เลยนอนไห้ใส่แต่หมอน

ออนซอนเด้ตัวข่อย

คนคอยบ่มีคู่

คอยหาชู้ต่างบ้าน

ปานนี้อ้ายอยู่ไส

อ้ายอยู่ไส

โอ โฮะ โอ่ โฮะ

โอ โฮะ โอ่ โฮะ โอ้

คิดขึ้นมายิ่งพาใจเศร้า

อุกอั่งเอ้า แค้นอั่งในใจ

บ่มีไผซ่อยซูเอาน้อง

หวังปองอ้ายหวังใจตั้งต่อ

อ้ายมาหลอกล่อ

พอให้ว่าคิดนำ

บุญน้องนี้บ่

ค้ำก้ำฝ่ายทางนาง

เลยมาจางปล่อยวางลืมจ้อย

จั่งว่าสอยวอยหน้า

สายตาอ้ายบ่ล่ำ

แสนสิป้ำไม้ยู้โอ้ยซูขึ้น

กะบ่เถิง กะบ่เถิง

โอ โฮะ โอ่ โฮะ

โอ โฮะ โอ่ โฮะ โอ้

ลมพัดต้องใบตองดังย่าว

คิดฮอดบ่าวล่ะผู้อยู่ทางไกล

หนาวจิตใจมันยั้งบ่อยู่

คิดฮอดชู้นอนไห้ใส่หมอน

แสนอาวรณ์คิดถึงคราวกี้

คราวมีอ้ายเว้านัวหัวม่วน

ซวนให้น้องใจส่อยชื่นบาน

คิดถึงวันล่ะที่เฮาเคยได้

เหมือนกระต่ายล่ะ

ที่ได้หมายจันทร์

มันกระะสันนั่นยั้งบ่อยู่

นอนหนาวอยู่อ้างว้าง

อยู่ผู้เดียว อยู่ผู้เดียว

โอ โฮะ โอ่ โฮะ

โอ โฮะ โอ่ โฮะ โอ้

ยามเดือนหงายสายลมพัดเป่า

มันฟ้าวตื่นล่ะกระต่าย

หนาวเย็น

มันเหลียวเห็น

ต้นตาลใหญ่

หมากตูมไข่กำลังสุกเหลือง

เหลียวเบิ่งเฟืองในนาก็แห้ง

ยามเดือนแล้งแสงจันทร์

ใสส่อง

เหมือนอ้ายน้อง

คอยได้เปี่ยวพลอย

บุญน้องน้อยจั่งค่อยอดสา

วาสนาส่ำพอเพียงนี้

บ่มีได้สมใจดั่งว่า

ฮักกันมาว่าสิได้

ไกลแล้วว่าห่างกัน

จั่งว่ะว่าถ่อนั้น

ลาก่อนเด้อแฟน

เสียงลำแคนลาลงเพียงนี้

สุขขีหมั่นพันปีอย่าได้หล่า

สาวดอกอ้อ

ลาเด้อพี่น้อง

โอ้ย ลุง ป้า ผู้ซู่คน ผู้ซู่คน

โอ โฮะ โอ่ โฮะ

โอ โฮะ โอ่ โฮะ โอ้