ข้อยเว้าแม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่ - ต่าย อรทัย (Tai Orathai)

Written by：สรวง สันติ/ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

เมื่อยามกิน มันก็บ่ได้นอน

เมื่อยามนอน มันก็กินบ่ได้

เมื่อยามมา มันก็บ่ได้ไป

เป็นยังไงถึงได้เป็นอย่างนี้

เมื่อยามรัก มันก็บ่ได้ชัง

ยามผิดหวัง น้ำตาไหลปรี่

ยามยากจน มันก็ยังบ่มี

ถ้าหากดวงดีมันคงมีแมนบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

คนชื่อเฮง มากมีก็ยังซวย

คนชื่อสวย ยังบ่งามเลยนี่

คนชื่อรวย ฮ่วยเงินบ่มี

คนชื่อดี ยังบ้าบ้าบ๊องบ๊อง

บ้านนาดี

ยังอดข้าวขาดแคลน

คนชื่อแบน เห็นท้องยังป่อง

บ้านโคกสูง

น้ำยังท่วมบ้านนอง

บ้านปากคลอง

ยังอดน้ำแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

คนเป็นเป็น มันก็ยังบ่ตาย

คนขี้อาย หน้ายังบ่ด้าน

อยากมีเงิน

มันก็ต้องทำงาน

มัวขี้คร้านเมื่อไร

จะร่ำจะรวย

เกิดเป็นคนมัน

ต้องช่วยตนเอง

บ่ช่วยตนเองแล้วใครสิช่วย

อย่าหวังอะไร

แม้แต่หมูในอวย

คนจนคนรวย

ก็ต้องม้วยแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

คนเป็นเป็น มันก็ยังบ่ตาย

คนขี้อาย หน้ายังบ่ด้าน

อยากมีเงิน

มันก็ต้องทำงาน

มัวขี้คร้านเมื่อไร

จะร่ำจะรวย

เกิดเป็นคนมัน

ต้องช่วยตนเอง

บ่ช่วยตนเองแล้วใครสิช่วย

อย่าหวังอะไร

แม้แต่หมูในอวย

คนจนคนรวย

ก็ต้องม้วยแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

เว้าแม่นบ่ ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่

แม่นบ่ แม่นบ่ แม่นบ่

ข้อยเว้าแม่นบ่