Anak Epilogue

Anak Epilogue - Freddie Aguilar (弗雷迪·阿吉拉爾)

Nung isilang ka mundong ito

Laking tuwa ng magulang mo

At ang kamay nila ang iyong ilaw

At ang ang nanay at tatay mo

Di malaman ang gagawin

Minamasdan pati pagtulog mo

At sa gabiy napupuyat ang iyong nanay

Sa pagtimpla nang gatas mo

At sa umaga namay kalong ka ng iyong

Amang tuwang-tuwa sayo

Ngayon nga ay malaki ka na

At nais moy maging malaya

Di man sila payag walang magagawa

Ikaw nga ay biglang nagbago

Naging matigas ang iyong ulo

At ang payo nilay sinuway mo

Di mo man lang inisip na ang kanilang

Ginagaway para sayo

Pagkat ang nais moy masunod ang layaw mo

Di mo sila pinapansin

Nagdaan pa ang mga araw at ang

Landas moy naligaw

Ikaw ay nalulong sa masamang bisyo

At ang una mong nilapitan ang iyong

Inang lumuluha at ang tanong

Anak bat ka nakaganyan

At ang iyong mga matay bigla lumuha

Nang di mo napapansin

Pagsisisi ang sa isip mo t nalaman mong

Ikay nagkamali

Pagsisisi ang sa isip mo t nalaman mong

Ikay nagkamali

Kahapon ay nilimot mo

Pati ang masamang bisyo

Laking pasalamat ng magulang mo

Ikaw nga ay tuluyang nagbago

Natagpuan ang sarili

Galaw ng isip mo matuwid na

Patuloy ang takbo nang araw

At ikawy natutong umibig

Hindi naglaon at ipinasya

Mong lumagay ka na sa tahimik

Pagka-binata moy natapos na

Malapit ka na maging ama

Kaya lalong nagsikap ng husto

Dumating ang iyong hinihintay

Sinilang ang panganay mo

Parang langit ang iyong nadama

Ngayon anak alam mo na

Kung anong pakiramdam ng maging isang ama

Ganyan din ang nadarama ng iyong

Amat ina nang ikaw ay makita

Ngayon iyong naramdaman

Ngayon iyong naranasan

Ngayon iyong maiintindihan

Tama pala ang iyong ina

Tama pala ang iyong ama

Ngayon hindi ka na magtataka

Hindi pala birong maging magulang

O ngayon iyong dinaranas

Hindi pala birong maging magulang

O ngayon iyong dinaranas

Hindi pala birong maging magulang

O ngayon iyong dinaranas