มันคือความรัก

มันคือความรัก - ลุลา (Lula)

Written by：วิวัฒน์ ฉัตรธีรภาพ/เรืองกิจ ยงปิยะกุล

ฉันเองก็งง ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

ถามคนที่เคย เขาว่ามันคือความรัก

พบกันไม่นาน แล้วเราก็ห่างหายกันสักพัก

หันไปทางไหน ก็เห็นหน้าเธอคนเดียว

ยิ่งดึกยิ่งเหงา จะกี่โมงก็ยังไม่นอน

เมื่อมีเธอเป็นภาพสะท้อน ติดอยู่ในใจ

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุดๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริงๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกลๆ จะย้อนมา มาหากัน

ไม่เคยสัญญา ไม่เคยพูดว่ารักเลย

หัวใจเจ้าเอย ไม่เคยคิดไกลกว่านั้น

ไม่ทันเท่าไร ก็เผลอก็ห่วงหาก็ผูกพัน

ถึงคราวห่างกัน เพิ่งรู้หัวใจตัวเอง

ยิ่งดึกยิ่งเหงา จะกี่โมงก็ยังไม่นอน

เมื่อมีเธอเป็นภาพสะท้อน ติดอยู่ในใจ

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุดๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริงๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกลๆ จะย้อนมา มาหากัน

ยิ่งดึกยิ่งเหงา จะกี่โมงก็ยังไม่นอน

เมื่อมีเธอเป็นภาพสะท้อน ติดอยู่ในใจ

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุดๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริงๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกลๆ จะย้อนมา

ถ้ามันคือความคิดถึง ฉันเองก็คงคิดถึง

ถ้ามันคือความลึกซึ้ง ก็ลึกสุดๆ หัวใจ

ถ้ามันคือรักจริงๆ ก็คงจะรักมากมาย

เฝ้ารอคนอยู่ไกลๆ จะย้อนมา บอกรักกัน