Pa Nay Jorn

Pa Nay Jorn - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ (Pongsit Kamphee)

นกไม่มีถิ่น

เที่ยวผกผินบินเรื่อยไป

ท้องฟ้าที่กว้างใหญ่

หมู่แมกไม้สุดสายตา

ฝันนั้นฝันเลื่อนลอย

คอย คอยวัน เวลา

แสงตะวันลับตา

มุ่งสู่ที่พักพิง

ลมโชยพัดมา

ถลาบินสู้ลม

ลำธารเอื่อยไหลน่าชม

ภูผาไม่เคยขวางกั้น

นึกยิ่งนึกยิ่งหวั่น

โอ้ตัวฉันบินมาเดียวดาย

ไร้จุดมุ่งหมาย

ท่องเที่ยวไปกับสายลม

นึกยิ่งนึกยิ่งหวั่น

โอ้ตัวฉันบินมาเดียวดาย

ไร้จุดมุ่งหมาย

ท่องเที่ยวไปกับสายลม

ไร้จุดมุ่งหมาย

ท่องเที่ยวไปกับสายลม