หล่นหายระหว่างทาง (Live Version) 歌詞
หล่นหายระหว่างทาง (Live Version) - Phumin
Lyrics by：Phumin Buengcharee
Composed by：Phumin Buengcharee
Produced by：Phumin Buengcharee
มีบางคำที่ยังค้างคา
จากชายชราผู้เปลี่ยวเหงา
วันเวลากำลังจะพรากเอา
ตัวของเขาคืนสู่ดิน
หมื่นความฝันที่มีแต่ไม่เคยโบยบิน
หมื่นคำถามที่ยังกัดกินใจอยู่
ว่าในตอนมีแรงทำไมไม่ทำไม่รู้
มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะไปยังที่ใด
ก็ต้องมารอใครต่อใครพร้อม
อยากจะเดินทางไกล
อย่างใจที่หมายปอง
ก็ต้องมารอวันเวลา
จนมารู้สึกตัวมันก็เกินความฝัน
หมดไปแล้วพลังที่เราเคยมีอยู่
แล้วในตอนมีแรงทำไมไม่ไปไม่รู้
มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะย้อนกลับไปแก้ไข
อยากกลับไปใช้ช่วงเวลาให้พอใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้
ก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ความฝันที่หลุดลอย
เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน
ระลึกความฝันที่หล่นหาย
หากฉันรู้สึกว่ารักใคร
ฉันน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้น
บอกคำรักให้กันได้ฟัง
ในตอนที่ยังคงพบเจอ
แต่เมื่อพอมันช้าไป
เราก็ต่างเลือนหาย
บทสุดท้ายเราก็ต้องตายจากกัน
ก็เลยกลายเป็นความรัก
ที่ยังสถิตในใจฉัน
แค่คนที่ควรฟังเขาไม่มีอยู่แล้ว
ฉันอยากจะย้อนกลับแก้ไข
อยากกลับไปใช้คำว่ารักที่ค้างคาใจ
เพราะถ้ารู้แบบนี้
ฉันก็คงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ใจฉันที่หลุดลอย
เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน
ระลึกถึงกันได้แค่นี้
อยากจะไปยังที่ใด
ก็ต้องมารอใครต่อใครพร้อม
อยากจะเดินทางไกล
อย่างใจที่หมายปอง
ก็ต้องมารอวันเวลา
ก็จนมารู้สึกตัวมันก็เกินความฝัน
หมดไปแล้วพลังที่เราเคยมีอยู่
แล้วในตอนมีแรงทำไมไม่ไปไม่รู้
มานั่งคิดดูโคตรเสียดาย
อยากจะย้อนกลับไปแก้ไข
อยากกลับไปใช้ช่วงเวลาให้พอใจ
เพราะถ้าฉันรู้แบบนี้
ฉันคงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ความฝันที่หลุดลอย
เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน
ระลึกความฝันที่หล่นหาย
และหากฉันรู้สึกว่ารักใคร
ฉันน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้น
บอกคำรักให้กันได้ฟัง
ในตอนที่ยังคงพบเจอ
แต่เมื่อพอมันช้าไป
เราก็ต่างเลือนหาย
บทสุดท้ายเราก็ต้องตายจากกัน
มันก็เลยกลายเป็นความรัก
ที่ยังสถิตในใจฉัน
แค่คนที่ควรฟังเขาไม่มีอยู่แล้ว
ฉันอยากจะย้อนกลับไปแก้ไข
อยากกลับไปใช้คำว่ารักที่ค้างคาใจ
เพราะถ้ารู้แบบนี้
ฉันคงไม่รอให้มันสาย
ถ้าเกิดสุดท้ายต้องมาเสียดายคืนวัน
ใจฉันที่หลุดลอย
เพราะฉันมัวคอยเวลาอยู่อย่างนั้น
ในตอนนี้ที่ทำไว้คือหายใจเพื่อผ่านวัน
ระลึกถึงกันได้แค่นี้
และอีกไม่นานจะลาลับ
ก็ต้องมานับช่วงเวลาที่หล่นหาย
ไม่เคยคิดถึงเส้นทางหลังความตาย
คิดแค่เพียงเสียดายที่ผ่านมา