นางฟ้ายังอาย

นางฟ้ายังอาย - ก๊อท จักรพันธ์ (Jakrapun Kornburiteerachote)

Written by：ชลธี ธารทอง

โอ้ยอดกัลยา

เจ้าเกิดมาจากไหน

จึงผุดผาดบาดใจ

งามยิ่งกว่านางใด

ทั่วในแผ่นผืนโลกา

หรือเจ้าหนีเมืองอินทร์

ไม่ถวิลไยดี

หลบลี้หนีเทวดา

แล้วมาหลงเพลิน

เดินอยู่ในโลกา

มนุษย์เลยนอนผวา

นึกว่านางฟ้าลงมาให้ชม

งามล้ำเหลือคำจะอ้าง

ปากคอคิ้วคาง

ตาหูแลดูเหมาะสม

อกตึงผึ่งผายยั่ว

ให้ชายหมายชม

บัวตูมเต่งตึงเหมือน

มีใครคลึงให้สองเต้ากลม

ยามไหวสะเทือน

สะท้านทั้งกายใจหายทุกครา

ทำไมถึงงามหนักหนา

นางฟ้ายังไม่กล้าข่ม

สร้างบุญอันใด

ถึงได้เจ้ามาน่านอนชม

เพียงแม้แต่ปลายเส้นผม

ถ้าได้ชมคงนับว่าบุญ

งามล้ำเหลือคำจะอ้าง

ปากคอคิ้วคาง

ตาหูแลดูเหมาะสม

อกตึงผึ่งผายยั่ว

ให้ชายหมายชม

บัวตูมเต่งตึงเหมือน

มีใครคลึงให้สองเต้ากลม

ยามไหวสะเทือน

สะท้านทั้งกายใจ

หายทุกครา

ทำไมถึงงามหนักหนา

นางฟ้ายังไม่กล้าข่ม

สร้างบุญอันใดถึงได้

เจ้ามาน่านอนชม

เพียงแม้แต่ปลายเส้นผม

ถ้าได้ชมคงนับว่าบุญ