จำเป็นต้องลืม

จำเป็นต้องลืม - ภารต้า

Lyrics by：ดอกไม้ไฟ

Composed by：เฉลิมพล ตันติ์ทวิสุทธิ์/ณัฐภาสรณ์ จันทร์ส่อง (ตูน PARATA)

เธออยู่สูงแค่ไหน สูงเท่าไร

ฉันเข้าใจทุกทุกอย่าง

เธอคือดาวบนฟ้า ที่ห่างไกล

ที่ฉันได้เพียงแค่มอง

เป็นคนธรรมดา ไปรักนางฟ้า

ต้องช้ำต้องมีน้ำตา

ห่างไกลสักเท่าไร ไม่เคยจำ

ยังเผลอใจไปรักเธอ

ก็รู้ว่าตัวฉันต้อยต่ำ

ตะเกียกตะกายไขว่คว้า

ก็มีแต่เจ็บช้ำ หัวใจ

จำเป็นต้องลืมความรัก

ที่เหมือนดั่งเส้นขนาน

มีเพียงคำว่ารักเธอทั้งใจ

คงไม่พอเป็นแค่เพียงก้อนหิน

บนพื้นดินไร้ความหมาย

หมดสิทธิ์คิดอะไร

เจียมหัวใจและท่องไว้

เป็นคนธรรมดา ไปรักนางฟ้า

ต้องช้ำต้องมีน้ำตา

ห่างไกลสักเท่าไร ไม่เคยจำ

ยังเผลอใจไปรักเธอ

ก็รู้ว่าตัวฉันต้อยต่ำ

ตะเกียกตะกายไขว่คว้า

ก็มีแต่เจ็บช้ำ หัวใจ

จำเป็นต้องลืมความรัก

ที่เหมือนดั่งเส้นขนาน

มีเพียงคำว่ารักเธอทั้งใจ

คงไม่พอเป็นแค่เพียงก้อนหิน

บนพื้นดินไร้ความหมาย

หมดสิทธิ์คิดอะไร

เจียมหัวใจและท่องไว้

ว่าเราไม่คู่ควร

มันก็ดีแค่ไหนที่ได้พบเธอ

เจอกับคนที่ฝันใฝ่

แต่เราต่างกันเกินไป

เธอไม่ควรเอาชีวิตเธอมาฝากไว้

กับคนอย่างฉัน

จำเป็นต้องลืมความรัก

ที่เหมือนดั่งเส้นขนาน

มีเพียงคำว่ารักเธอทั้งใจ

คงไม่พอเป็นแค่เพียงก้อนหิน

บนพื้นดินไร้ความหมาย

หมดสิทธิ์คิดอะไร

เจียมหัวใจและท่องไว้

หมดสิทธิ์คิดอะไร

เจียมหัวใจและท่องไว้

ว่าเราไม่คู่ควร