น้ำตาลก้นแก้ว

น้ำตาลก้นแก้ว - เอกราช สุวรรณภูมิ

แม่น้ำตาลก้นแก้ว

เขาชิมเจ้าแล้ว

จึงหยดถึงมือพี่

ถ้าหากเป็นแหวน

ก็เปรียบดังแม้น

เจ้าโดนสวมฟรี

เพชรที่งามหรือจะมี

ค่าสูงยิ่งกว่า

ดรรชนีของนาง

แม่น้ำตาลก้นแก้ว

เขาชิมเบื่อแล้ว

จึงถูกเขาทิ้งขว้าง

สูญสิ้นความสาว

แล้วเจ้าจึงรู้

ว่าเดินหลงทาง

พี่ไม่โกรธเจ้าหรอกนาง

ยังรักไม่จาง

รักนางเสมอ

ถึงพี่เป็นมือสองรองคนอื่น

พี่ก็ยังยิ้มชื่น

ต้อนรับการกลับของเธอ

ตักพี่ยังว่าง

อกพี่ยังอุ่นเสมอ

ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ

พี่หลงละเมอ

เพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน

แม่น้ำตาลก้นแก้ว

เขาชิมเจ้าแล้ว

พี่ก็ขอรักมั่น

ถึงจะเหลือเดน

เพราะผ่านคนชิม

มานานแสนนาน

พี่ก็ยังต้องการ

รองรับรสหวาน

น้ำตาลก้นแก้ว

แม่น้ำตาลก้นแก้ว

เขาชิมเจ้าแล้ว

พี่ก็ขอรักมั่น

ถึงจะเหลือเดน

เพราะผ่านคนชิม

มานานแสนนาน

พี่ก็ยังต้องการ

รองรับรสหวาน

น้ำตาลก้นแก้ว