แม่โทรหาน้ำตาย้อย

แม่โทรหาน้ำตาย้อย (MAE-TOH-HA-NAM-TAH-YAUY) - มนต์แคน แก่นคูน (Monkan Kankoon)

Lyrics by：อำไพ มณีวงษ์

Composed by：อำไพ มณีวงษ์/ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว

โอ๊ยเด น้อ

หละมาบัดนี้

พายกระเป๋า ลงไกลบ้าน

ไกลจากถิ่นความ กันดาร

ทำงานจ้างจน หล้าหลอย

หละงาน หนักมา

คึดเห็นหน้าแม่จ้อยจ้อย

คือเตือนข่อย

ให้ฝ่าฟัน โอ๊ย

หละหนักหรือเบาสู้บ่ย่าน

เมื่อยจนสั่นเทิง ตาลาย

หละวอนเจ้านาย จงเห็นใจ

ให้อภัย เอ๊ย คั่นงานช้า

หละย้อนทางนาเด้อปีนี้

ฝนบ่ดีมีน้ำน้อย

หละคันสิอยู่รอคอย

ฝนบ่มาฟ้าบ่พร้อม

เงินออมไว้กะค่อยสูญ เอ๋ย

หละคนจนจนเลยได้วุ้น

เฮือนเคยอุ่นปานนอนหนาม

หละนาเคยทำ แก่นปานหิน

นอนนั่งกิน บ่มีได้

หละตัดสินใจจั่งไกลบ้าน

ใช้แรงงาน ความฮู้ต่ำ

โอ๊ยเดน้อ

หางานทำเลือกบ่ได้

เงินเดือนให้

จ่ายบ่แพง โอ้ย

บัดเมื่อยแฮงแฮง

อยากคืนบ้าน

คึดพ้อความ กันดาร

หัวใจเอยสั่งมาอ้อน เดน้อ

หละซางมาห่วงอาวรณ์

เงินส่งเมือกะเทื่อน้อย

ติดโตไว้กะบ่หลาย โอ๊ะ โอ๊ย

บัดแม่โทรหาบอกข่าวร้าย

ล่ะแม่โทรหา บอกข่าวร้าย

เงินล้านไล่ให้เฮาเตรียม

ลูกแม่ เอ๋ย

แม่กะจนเด้อทางใจ

สิเพิ่งไผมีเพียงเจ้า

หละคึดต่อนำเด้อทางข้าว

ในนาเฮาบ่ได้เกี่ยว

เสียดายเด้

เหลือคองเดียวข้าวป้องแอ้ว

ยังแทวน้อยหม่องบ่ตาย เอ๋ย

หละเงินที่ลูกส่งให้

พอใช้จ่าย

เทิ้งยากิน แม่เป็นวิน

บัดยามนอน โอ๊ย

ย้อนคึดหลาย จนตาค้าง

หละดนปานใด๋ สิคืนบ้าน

คำเว้าแม่ยัง กังวาน

ว่าทางเล้าข้าว เหลือน้อย

โอ๊ยเดน้อ

จนน้ำตาลูกย้อย

ใจเย็นจ้อยย้อนคึดนำ

แม่ผมเอ๋ยทุกเท่าใด๋บัดแฮงซ้ำ

ย้ำมาตื่มน้อคนจน

สาละวนในใจอุก

บัดหมู่ชวนเอย ว่าเมือบ้าน

หละมาคึดนำมารดาเด้

คึดฮอดแม่หลายเด้

หมู่เมือบ้าน สิจอบส่อง

หละเราสินั่งคอยมอง

หละคือสินั่งน้อคอมอ เอ้ย

โอ้ยคอยจ้อง

ส่องเบิ่งทาง โอ๊ยเดน้อ

โอ๊ะ โอ้ย โอ๊ยเดน้อ