เจ็บแต่เก็บอาการ

เจ็บแต่เก็บอาการ - บัวผัน ทังโส

เห็นน้องบ่มีอาการ

สิเสียดใจกัน จังได๋ กะได้

อ้ายคนบ่มีหัวใจ

น้ำตาน้องบ่ไหล

แต่ข้างในแสนเศร้า

อ้ายถิ่มความฮักสองเฮา

เมื่ออ้ายเลือกเขา

เข้ามาแทนที่ใจ

เห็นน้องนิ่งเฉย

อ้ายเลยได้อกได้ใจ

คิดสิออกหากินยามได๋

กับไผกะตาม

น้องกะเจ็บ

แต่ว่าเก็บอาการ

ยอมทุกข์ทรมาน

ย่านว่าเสียอ้ายไป

ทนเจ็บอยู่ข้างๆ

ดีกว่าเสียอ้ายจากหัวใจ

แมนสิเจ็บสิตายซำได๋

บ่อยากให้อ้าย

ได้รู้ความจริง

ทุกสิ่งที่น้องให้ไป

บ่มีความหมาย

อีหยังกับอ้ายแนบ่

เก็บความช้ำเพื่อรอ

รอ ให้อ้ายแนมเห็น

เห็นน้องเป็นของเหลือเดน

อ้ายบ่เห็น

น้องอยู่ในสายตา

แบกช้ำเอาไว้คนเดียว

ถึงอ้ายสิเทียว

แจกฮักแก่คนทั้งโลก

ไม่เคยได้เห็น

สายตาเศร้าโศก

ไม่เคยโกหก

ว่าฮักอ้ายหมดใจ

ไม่เคยมอบรักให้ใคร

ใจมีแต่อ้าย

คนเดียวเท่านั้น

เห็นน้องนิ่งเฉย

อ้ายเลยได้อกได้ใจ

คิดสิออกหากินยามได๋

กับไผกะตาม

น้องกะเจ็บ

แต่ว่าเก็บอาการ

ยอมทุกข์ทรมาน

ย่านว่าเสียอ้ายไป

ทนเจ็บอยู่ข้างๆ

ดีกว่าเสียอ้ายจากหัวใจ

แมนสิเจ็บสิตายซำได๋

บ่อยากให้อ้าย

ได้รู้ความจริง

น้องสิเจ็บสิตายซำได๋

บ่อยากให้อ้าย

ได้รู้ความจริง