Pra A-pai Mu Nee 歌詞
Pra A-pai Mu Nee - คาราบาว (Carabao)
Written by：Carabao
เอ๊ย สายลม
โบกโบยพัดมา
เกลียวคลื่นพลิ้วมา
กระแทกชายฝั่ง
เอ๊ย ฟังคล้ายจังหวะจะโคน
โยก ๆ โยน ๆ เป็นเสียงดนตรี
ชายหนุ่มนั่งลงริมฝั่ง
เหมือนภาพความหลังวรรณคดี
ตัวเขาเหมือนพระอภัยมุณี
มานั่งเป่าปี่อยู่ที่ริมทะเล
เป็นเรื่องราวฉุกคิดในใจ
ว่าปี่พระอภัย
คงคล้ายปี่หนุ่มคนนั้น
ถึงวันเวลาจะไกลห่างกัน
เอ้า วันเวลาจะไกลห่างกัน
แต่ปี่สองคนนั้น
ทําจากบ้องไม้ไผ่
เอ๊ย ก็สังคมในทุก ๆ วัน
อาทิตย์ถึงจันทร์รึมันก็รกขมอง
เอ๊ย ก็ต้องหยิบเรื่องราวเบา ๆ
มาร้องมาเป่าคละเคล้าสําเนียง
เรื่องราวดําเนินเรื่อยไป
ปี่พระอภัยทําไมถึงไม่มีเสียง
เวลาเป่าต้องทําคอเอียง
ต้องคอยมองเมียงดูทิศทางลม
ริมทะเลธรรมชาติเป็นใจ
กอดบ้องไม้ไผ่เจาะเป็นรู ๆ
เป่าตรงปากจนควันออกหู
เอ้า เป่าตรงปากจนควันออกหู
พระอภัยก็ดูเป็นอารมณ์ดี
เอ๊ย ทําไม
เอ๊ย เสียงเพลงยั่วเย้าอารมณ์
ผู้ใหญ่ชื่นชมว่าหมดปัญหา
เด็กจะได้ปิดหูปิดตา
จะหมดเวลาไปกับดนตรีกาล
เฮ้ย ๆ ๆ ๆ
ก็เสียงเพลงร้องเพื่อชีวิต
เดี๋ยวเด็กเค้าจะคิดกําเริบเสิบสาน
เสียอารมณ์การบริหาร
รับประทานข้าวไม่อร่อย
ถึงเวลาสังคยานาเมืองไทย
ผู้หลักมักใหญ่ชอบปิดหูปิดตา
เอ๊ย จนเด็กต้องพากันเดินคอเอียง
เอ๊ย เด็กต้องพากันเดินคอเอียง
ไปจุดตะเกียงเป่าปี่พระอภัย
เอ๊ย ทําไม ทําไม