หนี

หนี - ฝน พรสุดา

เพิ่งจะรู้ว่าเจ็บเเค่ไหน

ที่ต้องฝืนใจให้ลืมเธอ

ยิ่งไม่ให้คิดมันยิ่งพร่ำเพ้อ

ภาพของเธอลอยมาเต็มหัวเลย

ทั้งที่รู้เธอมีใหม่เเล้ว

เเต่ไม่เเคล้วลืมเธอไม่ได้เลย

ภาพความทรงจำยังเป็นอย่างเคย

ไม่เข้าใจตัวเองเลยเหมือนกัน

พยายามปิดกั้นหัวใจ

เเต่นานเเค่ไหนก็ยังไม่ค่อยชิน

ภาพในหัวมันยังคุ้นชิน

ว่าเธออยู่ตรงนี้

ฉันก็อยากจะหนีเธอไปเหมือนกัน

หนีเธอไปอย่างนั้นให้สุดฟ้าไกล

ซ่อนความรู้สึกเอาไว้

เเล้วเดินหายไปให้สุดสายตา

ฉันก็อยากจะลบเรื่องราวของเธอ

เเต่เหมือนยิ่งหนีเท่าไร

มันยิ่งตามหา

หลอกตัวเองเเล้วได้อะไร

อะไรขึ้นมา

ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำยิ่งทรมานยิ่งมีน้ำตา

ก็ใจผวาลืมเธอไม่ได้จริงๆ

พยายามปิดกั้นหัวใจ

เเต่นานเเค่ไหนก็ยังไม่ค่อยชิน

ภาพในหัวมันยังคุ้นชิน

ว่าเธออยู่ตรงนี้

ฉันก็อยากจะหนีเธอไปเหมือนกัน

หนีเธอไปอย่างนั้นให้สุดฟ้าไกล

ซ่อนความรู้สึกเอาไว้

เเล้วเดินหายไปให้สุดสายตา

ฉันก็อยากจะลบเรื่องราวของเธอ

เเต่เหมือนยิ่งหนีเท่าไร

มันยิ่งตามหา

หลอกตัวเองเเล้วได้อะไร

อะไรขึ้นมา

ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำยิ่งทรมานยิ่งมีน้ำตา

ฉันก็อยากจะหนีเธอไปเหมือนกัน

หนีเธอไปอย่างนั้นให้สุดฟ้าไกล

ซ่อนความรู้สึกเอาไว้

เเล้วเดินหายไปให้สุดสายตา

ฉันก็อยากจะลบเรื่องราวของเธอ

เเต่เหมือนยิ่งหนีเท่าไร

มันยิ่งตามหา

หลอกตัวเองเเล้วได้อะไร

อะไรขึ้นมา

ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำยิ่งทรมานยิ่งมีน้ำตา

ก็ใจผวาลืมเธอไม่ได้จริงๆ

ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำยิ่งทรมานยิ่งมีน้ำตา

ก็ใจผวาลืมเธอไม่ได้จริงๆ