สถานีดวงจันทร์

สถานีดวงจันทร์ - วัชราวลี (WhatChaRaWaLee)

Written by：วัชราวลี

ฉันก้าวเดินขึ้นไป

บนขบวนสุดท้าย

และหาที่นั่งดีๆ

เผื่อจะมีคนข้างกาย

เวลานี้ก็มีเพียง

ฟ้าที่เปลี่ยนสี ไป

ทอดยาวเหลือเกินหัวใจ

รถเคลื่อนไปบนทาง

จนใครบางคนผ่านมา

เขาขึ้นและเดินเขยิบ

จนติดเกือบชิดหน้าตา

เวลานี้ก็มีเพียง

เราที่อยู่ใกล้กัน

เกือบชิดจนสัมผัส เธอนั้น

ฉันคิดว่ามันคงดี

ถ้าเราได้ยืนห่างๆ

โดยไม่ชิดจนเกินไป

อาจทำให้ใจลอย

ไปถึงไหน

ถึงแดนดินใด ที่ไหน

ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ

กับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดี

ถ้าเราได้ลองรู้จัก

พูดทักและทายกันเบาๆ

ข้างกายเธอ

คนที่ไหน เธอไม่มีแฟนใช่ไหม

มันคงพูดยากเกินไป

สวัสดีครับทุกท่าน

มองตรงไปจะเห็นดวงดาว

นับตลอดวินาทีนี้

คงใกล้จะเข้าหน้าหนาว

สิ่งที่สัมผัสได้

จะเกิดขึ้นในตอนเช้า

ความสุขทุกขณะ

จะติดตัวไปกับเรา

รถเคลื่อนไปบนทาง

จนใครบางคนผ่านมา

เขาขึ้นและเดินเขยิบ

จนติดเกือบชิดหน้าตา

เวลานี้ก็มีเพียงเราที่อยู่

ใกล้กัน

เกือบชิดจนสัมผัส เธอนั้น

ฉันคิดว่ามันคงดี

ถ้าเราได้ยืนห่างๆ

โดยไม่ชิดจนเกินไป

อาจทำให้ใจลอย ไปถึงไหน

ถึงแดนดินใด ที่ไหน

ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ

กับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดี

ถ้าเราได้ลองรู้จัก

พูดทักและทายกันเบาๆ

ข้างกายเธอ

คนที่ไหน เธอไม่มีแฟนใช่ไหม

มันคงพูดยากเกินไป

สวัสดีครับ

ผมกัปตัน สัญชัย

ขณะนี้ท่านกำลังเดินทางไปกับ

รถไฟสายวัชราวลี

กลับมาอีกครั้ง นะครับ

ขอใช้เวลาอีกไม่นาน

ไม่เกิน 15 นาที

จะร่อนจอดลงบนดวงจันทร์

ขอให้ทุกท่านเดินทาง

ด้วยความสบายใจมั่น

รถไฟพิเศษขบวนนี้

มีวัชราวลีนำทาง

ฉันคิดว่ามันคงดี

ถ้าเราได้ยืนห่างๆ

โดยไม่ชิดจนเกินไป

อาจทำให้ใจลอย ไปถึงไหน

ถึงแดนดินใด ที่ไหน

ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ

กับเหตุการณ์นี้

ฉันคิดว่าคงดี

ถ้าเราได้ลองรู้จัก

พูดทักและทายกันเบาๆ

ข้างกายเธอ

คนที่ไหน

เธอมาเป็นแฟนฉันไหม

มันคงพูดยากเกินไป