คนไม่จริง

คนไม่จริง - ทรงไทย

พอที

มันสุดเกินทน

ไม่อยากกลับไป

เพื่อโดนทำร้ายซ้ำๆ

ที่เก่า

พอเลย

ไม่เอาอย่ามาเรา

มันเหนื่อยกับการ

ต้องเป็นแค่ของชั่วคราว

ให้เธอ

แต่ไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่

ที่บอกไม่มีวันให้อภัย

เมื่อสุดท้ายแค่เห็นน้ำตา

ก็ลืมทุกคำที่ลา

ก็ไหนใคร

บอกว่าเข็ดพอแล้วไง

ยังไม่ลืมที่

เจ็บก็ยังไม่จำไม่หลาบ

เจ็บก็ยังไม่จำไม่หลาบ

ตัดยังไงก็ยังไม่ขาด

ตัดยังไงก็ยังไม่ขาด

ก็พูดเอง

ปากมันเก่งไปงั้นเอง

เอาเข้าจริงก็รู้

ว่าใจมันยังไม่กล้าจะทิ้ง

เรามันคนไม่จริงนี่หว่า

คำว่าเลิกไม่มีราคา

คล้ายต้องทนนั่งดูละคร

วนแต่ตอนในฉากซ้ำๆ

ตัวละครที่เจ็บจนช้ำ

ฉันนั่นเอง

แต่ไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่

ที่บอกไม่มีวันให้อภัย

เมื่อสุดท้ายแค่เห็นน้ำตา

ก็ลืมทุกคำที่ลา

ก็ไหนใคร

บอกว่าเข็ดพอแล้วไง

ยังไม่ลืม

ที่เจ็บก็ยังไม่จำไม่หลาบ

ก็ยังไม่จำไม่หลาบ

ตัดยังไงก็ยังไม่ขาด

ตัดยังไงก็ยังไม่ขาด

ก็พูดเอง

ปากมันเก่งไปงั้นเอง

เอาเข้าจริงก็

รู้ว่าใจมันยังไม่กล้าจะทิ้ง

เรามันคนไม่จริงนี่หว่า

คำว่าเลิกไม่มีราคา

แววตาที่อ้อนวอน

ไม่มีผลมากมาย

ถ้าเทียบกับใจ

ที่มันเตรียม

ตัวมาแพ้

ไหนใคร

บอกว่าเข็ดพอแล้วไง

ยังไม่ลืม

ที่เจ็บก็ยังไปให้โอกาส

ตัดใจยังไม่ขาดใช่ไหม

ก็พูดเอง

ปากมันเก่งไปงั้นเอง

เอาเข้าจริงก็

รู้ว่าใจมันยังไม่กล้าจะทิ้ง

เรามันคนไม่จริงนี่หว่า

คำว่าเลิกไม่มีราคา

ไหนใคร

บอกว่าเข็ดพอแล้วไง

ยังไม่ลืม

ที่เจ็บก็ยังไม่จำไม่หลาบ

ก็ยังไม่จำไม่หลาบ

ตัดยังไงก็ยังไม่ขาด

ตัดยังไงก็ยังไม่ขาด

ก็พูดเอง

ปากมันเก่งไปงั้นเอง

เอาเข้าจริงก็

รู้ว่าใจมันยังไม่กล้าจะทิ้ง

เรามันคนไม่จริงนี่หว่า

คำว่าเลิกไม่มีราคา