เหงาจนชิน

เหงาจนชิน - La Ong Fong

เหงารุมหัวใจคล้ายเป็นฝุ่น

ล่องลอยมาคลุมไม่เว้นวัน

จะนานเท่าไหร่เล่าจะหาย

จะปัดออกไป

จากหัวใจหมดเสียที

เหงาคอยตามไปไม่เคยห่าง

คล้ายว่ามันเป็นเงาที่เคียงข้าง

รอวันและคืนที่จะพ้นจะผ่าน

และยังคอยหวังจะมีไหมคนดี

ก็ฉัน อยู่กับความเหงาจนชิน

หัวใจช้ำๆ เจ็บมาซ้ำๆทุกที

ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า

ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา

แม้ว่าจะต้องทน

เหงาอย่างเดียวดาย

ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป

เฝ้าดูมันไปไม่เคยห่าง

คิดว่าเป็นเพื่อนใจที่เคียงข้าง

คงไม่มีใครหรอกจะรู้ใจเรา

เท่ากับความเหงาในใจที่ฉันมี

ก็ฉันอยู่กับความเหงาจนชิน

หัวใจช้ำๆเจ็บมาซ้ำๆทุกที

ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า

ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา

แม้ว่าจะต้องทน

เหงาอย่างเดียวดาย

ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป

ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า

ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา

แม้ว่าจะต้องทน

เหงาอย่างเดียวดาย

ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป

ก็ฉันอยู่กับความเหงาจนชิน

หัวใจช้ำๆเจ็บมาซ้ำๆทุกที

ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า

ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา

แม้ว่าจะต้องทน

เหงาอย่างเดียวดาย

ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป

ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า

ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา

แม้ว่าจะต้องทน

เหงาอย่างเดียวดาย

ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป

ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป

ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่คนเดียว