ไม่ถึงกับใช่แต่...

ไม่ถึงกับใช่แต่... - เอิร์น สุรัตน์ติกานต์ (Earn Suruttikarn)

Written by：พยัต ภูวิชัย

ไม่เรียกว่าแฟน

แต่มากกว่าเพื่อนสนิท

เป็นคนใกล้ชิด

ที่คิดถึงตอนที่เหงา

ตอนเขาไม่อยู่

ก็อยากได้ยิน

คำว่าคิดถึงเรา

ตอนอยู่ใกล้เขา

ก็อยากบอกว่า

ชอบที่เขามาสบตาฉันบ่อยๆ

ชอบที่คอยมาเทคแคร์หัวใจ

ชอบมีเขาอยู่ด้วยเวลาไปไหน

เหมือนจะใช่

คนในฝัน

ก็ใกล้ๆ แต่ตอนนี้

ไม่ถึงกับใช่

แต่อยู่ใกล้แล้วมีความสุข

ไม่ถึงกับถูก

แต่ก็ไม่ผิด

เก้าสิบเต็มร้อย

ถ้าใกล้อีกนิด

ถ้าชิดเข้ามาอีกหน่อย

ได้คะแนนเต็มร้อย

เมื่อไหร่ จะยกใจให้เลย

ถึงยังไม่เรียกว่าแฟน

แต่เรียกว่าคนรู้ใจ

ก็อยากบอกจะตาย

ว่ามากกว่าความคุ้นเคย

ถ้าถามสักคำ

ว่ารักกันไหม

สงสัยว่าต้องเอื้อนเอ่ย

คำว่าใช่เลย

จะยอมให้เรียกว่าแฟน

ไม่ถึงกับใช่

แต่อยู่ใกล้แล้วมีความสุข

ไม่ถึงกับถูก

แต่ก็ไม่ผิด

เก้าสิบเต็มร้อย

ถ้าใกล้อีกนิด

ถ้าชิดเข้ามาอีกหน่อย

ได้คะแนนเต็มร้อย

เมื่อไหร่

จะยกใจให้เลย

ถึงยังไม่เรียกว่าแฟน

แต่เรียกว่าคนรู้ใจ

ก็อยากบอกจะตาย

ว่ามากกว่าความคุ้นเคย

ถ้าถามสักคำ

ว่ารักกันไหม

สงสัยว่าต้องเอื้อนเอ่ย

คำว่าใช่เลย

จะยอมให้เรียกว่าแฟน