ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ

ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ - อินคา

Written by：โอภาส พันธุ์ดี/โสฬส ปุณกะบุตร

จากคน คนที่เคยมีใจกันอยู่

เปลี่ยนไป เป็นไม่มีเยื่อใยต่อกัน

อยากลืมลืมทุกสิ่ง ลบล้างเรื่องวันวาน

หากเราไม่เห็นกัน คงลืมกันได้

หนักใจ ตรงที่ความจำเป็นบางอย่าง

กดดัน ทำให้เราเจอกันต่อไป

ยิ่งเจอ ใจยิ่งเจ็บ มันทรมานเกินไป

ห่างกันไปให้ไกล มันยังดีกว่า

คนที่รัก ร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน

คนไม่รัก ใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า

แต่ว่าหนทาง ทางของคน

ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บสักเท่าไร

ก็ต้องรับมา

อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ

จบไป ไปให้ไกล ไกลกันสุดตา

อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา

ต้องเจอกับสายตา เย็นชากันอยู่

เจ็บปวดเสมอ ที่ต้องเจอกัน

เอ่ยปากต่อกัน เหมือนคนใหม่

จำใจแสดง แกล้งทำกันไป

อย่างไม่ค่อยเต็มใจ อย่างกับคนไม่เคยรักกัน

คนที่รัก ร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน

คนไม่รัก ใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า

แต่ว่าหนทาง ทางของคน

ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บสักเท่าไร

ก็ต้องรับมา

อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ

จบไป ไปให้ไกล ไกลกันสุดตา

อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา

ต้องเจอกับสายตา เย็นชากันอยู่

ต้องเจอกับสายตา เย็นชากันอยู่