Proloog

Proloog - Les Miserables

Omlaag, omlaag, de blik gericht omlaag

Omlaag, omlaag, want anders krijg je slaag

De zon brandt fel, een hel is ons bestaan

Omlaag, omlaag, nog 20 jaar te gaan

Geen kwaad gedaan, hoor Jezus mijn gebed

Omlaag, omlaag, geen Jezus die hen redt

Ik weet ze wacht, ze blijft me altijd trouw

Die vrouw, die vrouw, die denkt niet meer aan jou

Kom ik ooit vrij, dan zie je mij hier nooit meer

Omlaag, omlaag, en kijk ze maar niet aan

Hoe lang nog Heer, voordat ik dood mag gaan

Omlaag, omlaag, een slaaf volbrengt zijn straf

Omlaag, omlaag, twee benen in het graf

Breng mij gevangene 24601,

Jouw tijd is om, je proeftijd gaat nu in

Je kent het gebruik

Ja, eindelijk vrij

Nee, jij krijgt van mij de gele vrijlatingsbrief – jij blijft een dief

Ik stal een brood niet meer

Nee, jij brak in

Ik sloeg een venster in

M’n zusters kind was de dood nabij, stierf van de honger

Honger krijg je weer tenzij je leert te luisteren naar de wet

Ik luisterde al 19 jaar, als slaaf van de wet

5 jaar voor wat je deed, de rest omdat je ontvluchten wou

Ja 24601 – Mijn naam is Jean Valjean

Ik ben Javert, vergeet niet hoe ik heet

Nee niet vergeten, 24601

Omlaag, omlaag, twee benen in het graf

Omlaag, omlaag, een slaaf volbrengt zijn straf

Vrij ben ik nu, de aarde is stil, ik voel de wind

Ik adem weer, en zie opnieuw, een blauwe hemel

Ik drink uit de bron, ik heb weer dorst

Na al die tijd verspild, vermorst

En vergeven is niet mijn taal

Zij zijn schuldig, allemaal

Eerst zien wat deze dag mij schenkt

Benieuwd wat mij de toekomst brengt

Zeg de monsieur de waarheid, mogelijk is hij zeer verrast

Jij was hier vannacht zo zei je, bij de monsieur te gast

Hij heeft jou uit naastenliefde toen dit alles toegestopt

Hou je vol dat het een aalmoes was, dit zilver – Ja dat klopt

Maar je bent zo snel vertrokken, dat jou één ding is ontgaan

Dit had ik jou ook geschonken, waarom liet je ’t mooiste staan?

Laat hem vrij, hij spreekt de waarheid, dat is meer dan duidelijk nu

Dank u voor uw plichtbetrachting en Gods zegen rust op u

Broeder wil één ding onthouden, zie dit in een hoge lijn

En gebruik dit kostbaar zilver, om een eerlijk mens te zijn

Bij het bloed der martelaren, bij hun lijden bij hun lot

God verlost jou van het duister, want ik kocht jouw ziel voor God

Wat deed ik Heer, wat heeft mij hier toe gebracht

Ik werd een hond op de vlucht, ik werd een dief in de nacht

En zonk ik toch al zo diep en lijkt het toch al zo laat

Dat niets overblijft dan een schreeuw van m’n haat

Een schreeuw in het donker, niemand hoort mij

Ik die hier sta bij het keren van het tij

Als er een weg is in de mist, dan heb ik die lang geleden gemist

M’n leven was oorlog, 20 jaar lang,

Men gaf mij een nummer, vermoorde Valjean

En verklaarde geketend mij dood, enkel voor ’t stelen van een stuk brood

Hoe kan ik toestaan dat die man, m’n ziel weer raakt me liefde leert

Hij gaf mijn als een broeders hoeder, vertrouwen terug, noemde mij broeder

Jouw leven is naar God gekeerd, verkondigt hij

Ik die de wereld zag met haat, en heel de wereld haatte mij

Oog om oog tand om tand, elke zaak schreeuwt om wraak

Da’s wat de wereld mij leerde, zag ik altijd als taak

Ik word van hem en ik beland, weer op de pijnbank van dit land

In plaats daarvan schenkt mij vrijheid, een schaamte die opeens weer in me snijdt

Hij zei dat ik een ziel bezit, hoe hij dat wist, een licht dat naar verlossing leidt

Is er een weg nog in de mist?

Ik wil grijpen, maar glij weg, om mij heen wordt alles zwart

Als ik in de draaikolk staar, van de zonden in mijn hart

Ik ontvlucht nu Jean Valjean, Jean Valjean en zijn bestaan

Jean Valjean is nergens meer, een nieuwe bladzij vangt nu aan