เกลียด

เกลียด - ตอง ภัครมัย (ตอง ภัครมัย)

มองเธอกับเขา

เดินจับมือด้วยกัน

พร้อมคำพูดที่ฉัน เคยได้ฟัง

มองดูเธอยิ้ม

ยิ้มให้กันทุกครั้ง

กลับยิ่งตอกยิ่งย้ำ ยิ่งทรมาน

อยากขอได้ไหม

อยากขอสักครั้ง

อย่าทำให้ฉันตัองทนต่อไปได้ไหม

จบกันเท่านี้ ให้เธอจากไป

ไปไกลไกล ไม่ต้องมาให้เห็น

เกลียดความจริง ที่มันต้องเป็น

เกลียดที่เห็น ว่าเธอมีใคร

เกลียดบางคน ที่เธอพอใจกว่าฉัน

เกลียดตัวเอง ที่ยังมองเธอ

เกลียดที่เพ้อ ถึงเธอมานาน

เกลียดตัวเอง ที่ใจยังสั่น

เมื่อมาเจอเธอ

มองดูทุกครั้ง ฉันก็มีน้ำตา

ทุกครั้งที่เธอนั้น มากับเขา

ดูเธอหัวเราะ ล้อเล่นอยู่กับเขา

กลับยิ่งปวดยิ่งร้าว ยิ่งทรมาน

อยากขอได้ไหม อยากขอสักครั้ง

อย่าทำให้ฉัน ตัองทนต่อไปได้ไหม

จบกันเท่านี้ ให้เธอจากไป

ไปไกลไกล ไม่ต้องมาให้เห็น

เกลียดความจริง ที่มันต้องเป็น

เกลียดที่เห็น ว่าเธอมีใคร

เกลียดบางคน ที่เธอพอใจกว่าฉัน

เกลียดตัวเอง ที่ยังมองเธอ

เกลียดที่เพ้อ ถึงเธอมานาน

เกลียดตัวเองที่ใจยังสั่น

เมื่อมาเจอเธอ

ผิดไหมที่ฉันหวั่นไหว

ผิดไหมที่ฉันนั้นเงียบเหงา

ปวดร้าวที่เธอเดินไป จากฉัน

ผิดไหม ที่คิดอย่างนี้

ผิดไหม ที่มีเธอเท่านั้น

ไม่มีใครที่ในใจฉันต้องการเท่าเธอ

เกลียดความจริง ที่มันต้องเป็น

เกลียดที่เห็น ว่าเธอมีใคร

เกลียดบางคน ที่เธอพอใจกว่าฉัน

เกลียดตัวเอง ที่ยังมองเธอ

เกลียดที่เพ้อ ถึงเธอมานาน

เกลียดตัวเองที่ใจยังสั่น

เมื่อมาเจอเธอ

เกลียดตัวเอง ที่ยังมองเธอ

เกลียดที่เพ้อ ถึงเธอมานาน

เกลียดตัวเองที่ใจยังสั่น

เมื่อมาเจอเธอ