หลงส่าว (ฝนฮำใจฮอน)

หลงส่าว (ฝนฮำใจฮอน) - ดุ่ย เชียงรัมย์

ย้อนว่าความทุกยาก

จั่งได้จากแผ่นดินบ้านนา

เลียวเบิดเบิ่งเทิ่งฟ้า

ขี้ฝ่าเมฆาไหลเลี่ยน

เดือนห้ากายผ่านพ้น

เมฆฝนตั้งเค้ามาเปลี่ยน

ผู้ไกลซานบ้านเฮือน

จั่กมื่อใด๋สิได้เมื่อบ้านเฮา

ฝนตั้งเค้าใจวีใจวอน

ข่มตานอนอยู่กลางเมื่องใหญ่

กายล้าหล่อยกะเลยม้อยหลับไป

ใจเอ๋ยใจคึดฮอดหลายบ้านเฮา

ไหลลืมคาวหลงส่าวละเมอฝัน

ว่าเฮานั้นแนบเนาอยู่บ้านนา

ฝนฮินย้อยลงใส่หลังคา

ยินเสียงฟ้านั้นฮ้อนฮำถามใจ

บ่ลืมไล่คันแทกิ่วเคยย่าง

ปลาเข็งก้างนำฮองก้อนขี้ไถ

หลกกล้าบั้งกล้าอ่อนก่อนฝนสิไล่

ไปขุดฮองเป่งน้ำยามไซ

ยามแลงใกล้สิค่ำ

กบเขียดหน่ำฮ้องดังกลางอยู่ท่ง

คันเบ็ดโค้งนั้นจ่องปลาค้อใหญ่

มาจ้ำป่นกินแลงแซ่บหลาย

คึดพ้อยังออนซอนในใจ

ยามฝนฮำฮวย

อยากคืนอวยเมือทางบ้านเฮา

สิอดเอาให้พอม่มปีได้

ฮอดฝนหน้าขั่นฟ้าเพิ่นเห็นใจ

กะจั่งสิได้คืนเมือบ้านเฮา

ไปแนบเนาบ่อนจากมา

ฝนตั้งเค้าใจวีใจวอน

ข่มตานอนอยู่กลางเมื่องใหญ่

กายล้าหล่อยกะเลยม้อยหลับไป

ใจเอ๋ยใจคึดฮอดหลายบ้านเฮา

ไหลลืมคาวหลงส่าวละเมอฝัน

ว่าเฮานั้นแนบเนาอยู่บ้านนา

ฝนฮินย้อยลงใส่หลังคา

ยินเสียงฟ้านั้นฮ้อนฮำถามใจ

บ่ลืมไล่คันแทกิ่วบ่อนเคยย่าง

ปลาเข็งก้างนำฮองก้อนขี้ไถ

หลกกล้าบั้งกล้าอ่อนก่อนฝนสิไล่

ไปขุดฮองเป่งน้ำยามไซ

ยามแลงใกล้สิค่ำ

กบเขียดหน่ำฮ้องดังกลางอยู่ท่ง

คันเบ็ดโค้งนั้นจ่องปลาค้อใหญ่

มาจ้ำป่นกินแลงแซ่บหลาย

คึดพ้อยังออนซอนในใจ

ยามฝนฮำฮวย

อยากคืนอวยเมือทางบ้านเฮา

สิอดเอาให้พอม่มปีได้

ฮอดฝนหน้าขั่นฟ้าเพิ่นเห็นใจ

กะจั่งสิได้คืนเมือบ้านเฮา

ไปแนบเนาบ่อนจากมา