
Lirik Tidak Tersedia
Komentar untuk กระดาษหน้าสุดท้าย (53)

เพ่ะมาก
สุดคับน้องชาย
ยังจำวันเก่าๆ ของเราได้ไหม...
ดีมากๆๆๆๆเลยงับ
หรือความจริงฉันต้องยอมแพ้🥲🖤
:(
:/
SARAN ก่อนจะจาก เธอไม่ต้องมากล่อมประสาท ก่อนเขียนเรื่องเธอผมคงต้องต่อกระดาษ บอกเธอไปแม่งก็เหมือนบอกอากาศ ทำไมความรู้สึกแม่งปัญญาอ่อนสัสๆ มันใกล้ถึงบทจะดี เธอเหมือนเนื้อเขียวสดขจี ตอนนี้ใช้วันเวลาหมดจะปี เพื่อต้องการสิ่งเดียวคือคำว่าบทกวี ในตอนที่มอบ เพื่อจะเอาให้ตัวเธอที่ชอบ แต่ว่ามันทำไมกันต้องเป็นผมที่ต้อง นอนกอดกล้อง พร้อมกับน้ำตาที่ล่อง เมื่อเห็นภาพของเธอมาพร้อมน้ำตาที่ซ่อน ผมเอาลงที่บ้อง ยินดีด้วยที่เธอได้ไปที่ชอบ ไม่ต้องระแวงนี่ผมเองที่จ้อง ก็ตอนที่คุณหัวใจพังแม่งก็เป็นผมที่ซ่อม
ถ้าเธอกลับมาที่ห้อง อย่าลืมไปดูใต้เตียง ( หล่ะ ) หลายๆอย่างเธอคงจะจำได้เอง ความรู้สึกไม่เอน ความทรงจำไม่เอียง ( อ่ะ ) ใช่ เธอมันรักใครไม่เป็น !! ตอนนี้น้ำตาหยดเป็นกลอง ปากร่ายร้องไปเป็นบทเป็นกลอน ไม่ได้เหมือนซีรี่ย์ที่มันจบเป็นตอน แต่ชีวิตจริงบุหรี่กูหมดเป็นซอง [ ไอsus ]
😮💨🍃