Galih Dan Ratna

หวังเผิ่นสูงเสียดฟ้า

เงยแต่หน้าจ้องส่องมองดาว

คนจนขัดสนอย่างเรา

เงินเกลี้ยงเป๋าเผิ่นบ่เห็นค่า

ย้อนว่าสายแนน

จูงแขนมาร่วมชายคา

สะใภ้แสนอนาถา

ที่แม่ย่าเทียวเสี่ยงตาใส่

งานสู้เหมิดสู่ด้าน

ยังว่าคร้านอยู่เปลืองข้าวสาร

ย่าเว้ากระแทกแดกดัน

แต่ล่ะวันสักเสียมเหี่ยนใส่

ก้มหน้ารับฟัง

เพราะยังฮักแพงลูกชาย

จำนนให้จิกหัวใช้

ย้อนหัวใจแพ๊งลูกชายเผิ่น

ย่าเมินบ่เป็นหยังน้องยังทนได้

ขอเพียงแต่อ้าย

อย่าให้น้องเป็นส่วนเกิน

ย่าว่าบ่ดีแต่สามียอมร่วมทางเดิน

สิบืนจนเอ็กเพเอ็กเหลิ่น

สู้เผชิญฮักอ้ายเรื่อยไป

ยอมให้ย่าด่าป้อย

ย้อนต่ำต้อยน้อยวาสนา

สะใภ้คนนอกสายตา

สิสู้ให้ย่ายอมรับจนได้

แพงอ้ายปานต๋า

บ่ย้อมฮ้างป๋าไปเอาผัวใหม่

ทุกคืนนอนกอดลูกชาย

บอกกับหัวใจบ่ได้นอนกอดย่า

ย่าเมินบ่เป็นหยังน้องยังทนได้

ขอเพียงแต่อ้าย

อย่าให้น้องเป็นส่วนเกิน

ย่าว่าบ่ดีแต่สามียอมร่วมทางเดิน

สิบืนจนเอ็กเพเอ็กเหลิ่น

สู้เผชิญฮักอ้ายเรื่อยไป

ยอมให้ย่าด่าป้อย

ย้อนต่ำต้อยน้อยวาสนา

สะใภ้คนนอกสายตา

สิสู้ให้ย่ายอมรับจนได้

แพงอ้ายปานต๋า

บ่ย้อมฮ้างป๋าไปเอาผัวใหม่

ทุกคืนนอนกอดลูกชาย

บอกกับหัวใจบ่ได้นอนกอดย่า