บุญน้องบ่พอรอชาติหน้า

บุญน้องบ่พอรอชาติหน้า - ดอกรัก ดวงมาลา

Written by：พจน์ สุวรรณพันธ์

อ้ายดีเกินไป น้องขอถอนใจบ่กล้าข้องเกี่ยว

ยอมทนบนหนทางเปลี่ยว บ่คิดเหนี่ยวรั้งใจอ้าย

ใช่ว่าไม่รัก แต่น้องทำใจบ่ได้

ถึงแม้ฮักอ้ายเพียงใด ต้องเก็บซ่อนไว้ เหลือเกินใจข่ม

เอื้อนเอ่ยคำลา เอื้อนเอ่ยคำลา เช็ดรอยน้ำตาเปื้อนหน้ายามจาก

อุ่นกายเมื่อได้รู้จัก หนาวหนักเมื่อเรือรักล่ม

ก้มหน้ายอมรับ อย่าเสียเวลาระทม

น้องเป็นแค่เพียงสายลม พัดผ่านหัวใจอย่าได้จดจำ

ผู้หญิงตัวน้อยน้อย ประวัติด่างพร้อยแปดเปื้อน

บ่อาจเป็นแม่ศรีเรือน คอยเตือนว่าตัวต้อยต่ำ

โชคดีเด้ออ้าย เส้นทางหัวใจสองเฮามืดดำ

ดึงใจบ่ให้ถลำ ย้อนชะตากรรมบุญน้องบ่พอ

บ่ต้องหนักใจ ผู้หญิงมากมายยังรออ้ายอยู่

เพรียบพร้อมเหมาะสมควรคู่ บ่อยู่ขวางทางดอกหนอ

ฝืนยิ้มลาอ้าย แต่น้ำตาไหลท่วมใจฮู้บ่

รู้ตัวยังดีไม่พอ เก็บใจไว้รอชาติหน้าเด้ออ้าย

ผู้หญิงตัวน้อยน้อย ประวัติด่างพร้อยแปดเปื้อน

บ่อาจเป็นแม่ศรีเรือน คอยเตือนว่าตัวต้อยต่ำ

โชคดีเด้ออ้าย เส้นทางหัวใจสองเฮามืดดำ

ดึงใจบ่ให้ถลำ ย้อนชะตากรรมบุญน้องบ่พอ

บ่ต้องห่วงใย ผู้หญิงมากมายยังรออ้ายอยู่

เพรียบพร้อมเหมาะสมควรคู่ บ่อยู่ขวางทางดอกหนอ

ฝืนยิ้มลาอ้าย แต่น้ำตาไหลท่วมใจฮู้บ่

รู้ตัวยังดีไม่พอ เก็บใจไว้รอชาติหน้าเด้ออ้าย