คนตุ้มผ้าให้จำได้บ่

คนตุ้มผ้าให้จำได้บ่ - ศักดิ์ ภูเวียง

Lyrics by：ศรศิลป์ ราษี

Composed by：ศรศิลป์ ราษี

ลมหนาวพัดเย็นจ้อยจ้อย

หยิบผ้าห่มน้อย

มานั่งตุ้มข้างกองไฟ

ปีก่อนนี้

อ้ายเคยมีหวานใจ

นั่งพิงอุ่นไอ

สัญญาหัวใจสองเฮา

ปีนี้

บ่มีเงาน้อง

มาเอาตาจ้อง

นั่งมองเดือนดาวคือเก่า

ลืมแล้วบ่หือ

มันแกวอบขี้เถ่า

อ้ายเคยป้อนเจ้า

สองเฮานั่งสบตากัน

ไปบางกอก

เงียบมิดซีหลี่

ลืมปั้นข้าจี่

เจ้าบิป้อนอ้ายคืนนั้น

ลมหนาวมา

เฮายังตุ้มปผ้าให้กัน

คำเว้าฮักมั่น

คืนนั้นเจ้าลืมแล้วไป่

สายลม

พัดมาจ้าวจ้าว

ฝากลมถามข่าว

ผู้สาวคนอยู่ทางไกล

ถามเบิ่งเด้อ

เขายังจำได้ไหม

คนตุ้มผ้าให้

คืนนั้นยังจำได้บ่

ไปบางกอก

เงียบมิดซีหลี่

ลืมปั้นข้าจี่

เจ้าบิป้อนอ้ายคืนนั้น

ลมหนาวมา

เฮายังตุ้มปผ้าให้กัน

คำเว้าฮักมั่น

คืนนั้นเจ้าลืมแล้วไป่

สายลม

พัดมาจ้าวจ้าว

ฝากลมถามข่าว

ผู้สาวคนอยู่ทางไกล

ถามเบิ่งเด้อ

เขายังจำได้ไหม

คนตุ้มผ้าให้

คืนนั้นยังจำได้บ่

บอกเขาเด้อ

ว่ามีผู้บ่าวเฝ้ารอ

กอดเข่าก่อซ่อ

นั่งรอมันหนาวหัวใจ