สะแด่วแห้ว

ยามมั่งมีเพื่อนฝูงมากมาย จะไปทางไหนมีแต่คนสรรเสริญ ยามเราหมดหมาก็ยังมองเมิน ครั้นยามเราหมดหมาก็ยังมองเมิน เราคบกันที่เงินหรือว่าอยู่ที่ใจ โบราณว่าเพื่อนกินนั้นหาง่าย อีกกระทั้งเพื่อนตายก็หายากเต็มที มันคนละยุคกันแล้วนะน้องพี่ มันคนละยุคกันแล้วนะน้องพี่ เพื่อนกินข้อยบ่มีแต่เพื่อนตายข้อยเยอะไป (ซ้ำ) โอ๊ยข้อยหมดแล้ว มันช่างจนสะแด่วแห้ว ไม่รวยบ้างก็แล้วไป น้ำตามันตกนี่คืออกลูกผู้ชาย น้ำตามันตกนี่คืออกลูกผู้ชาย หากข้อยรวยวันใด จะเบ่งกล้ามให้น้ำบาน (ซ้ำ) จกกระเป๋าเหลือเงินอยู่สามบาท คิดถึงโคราชดินแดนบ้านเก่า คิดถึงนางน้อยที่นั่งหงอยซึมเซา คิดถึงนางน้อยที่นั่งหงอยซึมเซา อยากสิไปหาเจ้าแต่ค่ารถข้อยบ่มี