นั่งเว้ากับเสาเถียง

นั่งเว้ากับเสาเถียง - ศร สินชัย (Sorn Sinchai)

Written by：บัญญัติ โพธิ์รัตน์โส

ลมพัดวอยวอย

นกจิ๊บเฟืองน้อย

งอยอยู่ต้นข้าว

นกน้อยคอยคู่เงียบเหงา

คือจั่งอ้ายเศร้าเมื่อเจ้าจากลา

หลายปีแล้วหนอ

ที่เจ้าไปจากบ้านนา

อยู่กรุงตึกสูงบังตา

ลืมเถียงนาแอ้มฝาแถบตอง

คึดฮอดคนไค

เคยกินข้าวงายกับอ้ายจ้ำป่น

ผักเม็กผักติ้วกะโดน

เก็บจากโพนมาจ้ำแจ่วบอง

กลืนข้าวคำใด๋

แค้นในเอาน้ำลงล่อง

ทุ่งนายามบ่มีน้อง

นกกดฟากคลอง

ยังฮ้องเพลงเหงา

อ้ายคึดนำเจ้า

นั่งเว้ากับเสาเถียงนา

ขี้เกี้ยมน้อยเอียงคอสบตา

คืออยากถามว่าเป็นหยังจั่งเศร้า

เห็นดอกสะแบง

ปลิวแวงแวง ยามลมแล้งเป่า

เหมือนฟ้าส่งมาบอกข่าว

ว่าฮักเฮานับมื้อตกไกล

หวนคืนบ้านเฮา

เถิดน้องสาวอ้ายเฝ้าซอมทาง

ข้าวดอรอเคียวน้องนาง

เสื้อพาดหน้าต่างรอนางสวมใส่

เถียงนาหลังน้อย

หม่องเก่าคอยเจ้ากลับใจ

มานั่งพิงเสาเถียงเคียงอ้าย

เอิ้นขวัญคืนใจให้กัน

หวนคืนบ้านเฮา

เถิดน้องสาวอ้ายเฝ้าซอมทาง

ข้าวดอรอเคียวน้องนาง

เสื้อพาดหน้าต่างรอนางสวมใส่

เถียงนาหลังน้อย

หม่องเก่าคอยเจ้ากลับใจ

มานั่งพิงเสาเถียงเคียงอ้าย

เอิ้นขวัญคืนใจให้กัน