คำพิพากษา 歌詞
คำพิพากษา - ตั๊กแตน ชลดา
Written by：วสุ ห้าวหาญ/ศิลาแลง อาจสาลี
คงเป็นเวรกรรม
ที่ฉันเคยทำชาติที่ผ่านมา
รักใครเลยได้น้ำตา
ตอบแทนมาอีกครั้งจนได้
ล่าสุดที่เจอ
ไม่รู้ว่าเธอมีเจ้าของใจ
มาเห็นความจริงเมื่อสาย
ได้แต่ร้องไห้
ปลอบใจที่พลั้ง
อยากให้เธอรู้
ที่ฉันเป็นอยู่
มันเจ็บหนักหนา
มาทำงานถูกคนคุ้นหน้า
ส่งสายตา
มาตบทุกครั้ง
กลายเป็นคนเลว
ตามเธอลงเหวโดยไม่ระวัง
ก่อนจะบอกว่ารักอีกครั้ง
อยากให้เธอฟัง
เสียงใจครวญมา
โดนข้อหาแย่งแฟนชาวบ้าน
มันทรมานเกินทน
ไม่มีใครฟังเหตุผล
จึงต้องโดนคำพิพากษา
รับบทเป็นคนหน้าด้าน
รับโทษทัณฑ์
อยู่กับน้ำตา
อยากตายข้ามไปชาติหน้า
เผื่อโลกเมตตา
ให้รักสมหวัง
เราควรเลิกกัน
เธอควรปล่อยฉัน
ออกจากอ้อมแขน
พอกันทีกับคำว่าแฟน
เธอกอดเขาแทน
เหมาะสมทุกอย่าง
สิ่งที่เสียไป
ถือว่าหัวใจ
ฉันเดินหลงทาง
กลับไปกินน้ำตาอีกครั้ง
ดีกว่าทนฟัง
คำด่าว่าเลว
โดนข้อหาแย่งแฟนชาวบ้าน
มันทรมานเกินทน
ไม่มีใครฟังเหตุผล
จึงต้องโดนคำพิพากษา
รับบทเป็นคนหน้าด้าน
รับโทษทัณฑ์
อยู่กับน้ำตา
อยากตายข้ามไปชาติหน้า
เผื่อโลกเมตตา
ให้รักสมหวัง
เราควรเลิกกัน
เธอควรปล่อยฉัน
ออกจากอ้อมแขน
พอกันทีกับคำว่าแฟน
เธอกอดเขาแทน
เหมาะสมทุกอย่าง
สิ่งที่เสียไป
ถือว่าหัวใจ
ฉันเดินหลงทาง
กลับไปกินน้ำตาอีกครั้ง
ดีกว่าทนฟัง
คำด่าว่าเลว
กลับไปกินน้ำตาอีกครั้ง
ดีกว่าทนฟัง
คำว่าคนเลว
ชอบครับเพราะดีครับที่รัก