เพื่อนไม่ทิ้งกัน

เพื่อนไม่ทิ้งกัน - นรินทร ณ บางช้าง (Narintorn Na Bangchang)

Written by：อุกฤษณ์ พลางกูร/เขตต์อรัญ เลิศพิพัฒน์

เราเคยเกลียดกัน

เมื่อตอนเราเป็นนักเรียน

และยังเคยมีเรื่องกันไว้

เราเคยโกรธกัน

เมื่อเจอกันในชั้นเรียน

ไม่เคยยอมฟังผู้ใด

ไม่เคยยอมให้กัน

อยากทะเลาะ

มีเรื่องกันทุกที

จะเป็นไงก็ช่างมัน

แต่จะให้ยอมแพ้เป็นไม่มี

พอเราเติบโต

กลับเปลี่ยนแปลง

ความคิดเดิม

และเราลืมที่ทำกันไว้

ทำความเข้าใจ

ไม่ให้ใครมาซ้ำเติม

จูงมือพากันก้าวไป

หนักใจเราช่วยกัน

หากปัญหามีอยู่เราไม่กลัว

หากว่าเราจะช่วยกัน

ไม่มีวันความหวังจะมืดมัว

เพื่อนไม่เคยไม่เคยทิ้งกัน

ไม่ว่าความฝันนั้น

จะไกลสักเท่าไร

จะหกล้มซมซานเมื่อใด

เพื่อนจะปลอบใจ

ไม่มีคนที่จะรู้ใจ

ไม่มีใครรักและตามใจ

เหมือนเพื่อนเก่า

จะทำไงตามใจแต่เรา

เพื่อนเรารักจริง

จะมีกี่คนที่จะเคยมีเพื่อนดี

และให้เราทำตามความฝัน

จะมีกี่คนที่เต็มใจจะร่วมทาง

และเข้าใจในความสำคัญ

ยิ่งที่ยิ่งผูกพัน

เพื่อนเท่านั้นจะอยู่กันเรื่อยไป

เพื่อนเป็นไงก็เป็นกัน

กอดคอกันเอาไว้จนวันตาย

เพื่อนไม่เคยไม่เคยทิ้งกัน

ไม่ว่าความฝันนั้น

จะไกลสักเท่าไร

จะหกล้มซมซานเมื่อใด

เพื่อนจะปลอบใจ

ไม่มีคนที่จะรู้ใจ

ไม่มีใครรักและตามใจ

เหมือนเพื่อนเก่า

จะทำไงตามใจแต่เรา

เพื่อนเราเข้าใจ

เพื่อนไม่เคยไม่เคยทิ้งกัน

ไม่ว่าความฝันนั้น

จะไกลสักเท่าไร

จะหกล้มซมซานเมื่อใด

เพื่อนจะปลอบใจ

ไม่มีคนที่จะรู้ใจ

ไม่มีใครรักและตามใจ

เหมือนเพื่อนเก่า

จะทำไงตามใจแต่เรา

เพื่อนเราเข้าใจ