เลิก

เลิก - กะลา

Written by：กมลศักดิ์ สุนทานนท์

ถามก็ไม่บอก

อยู่ดีดีก็ทำหน้าบูด

โกรธอะไร

ตอนไหนก็ไม่พูด

ไอ้เราก็ยอมตามใจ

แต่มันชักจะบ่อย

ไม่ใช่ทีสองทีเมื่อไหร่

จะให้ตามงอนง้อเรื่อยไป

ไม่ต้องทำมาหากินกันเลย

เชื่อไหมว่าเหนื่อย

ก็ไม่ใช่วัวไม่ใช่ควาย

คนนะคนนะ

มีหัวใจให้ทนอะไรขนาดนี้

เลิก เหนื่อยไปทำไมเลิกเหอะ

ทนไปทำไมเลิกเหอะ

จะไปกันยังไงไม่มีทาง

ต่อให้รักก็ไม่ไหว

เลิก อย่าไปทนเลยเลิกเหอะ

ถ้ายังเป็นอย่างนี้เลิกเหอะ

สนุกที่ตรงไหนถามจริง

ก็เอาอย่างงี้ละกัน เลิก

รู้ว่าเธอห่วง

ก็เลยตามหวงกันไม่ห่าง

กำกับดูแลไปซะทุกอย่าง

ก็ทนได้ทนกันไป

แต่มันชักจะบ่อย

ไม่ใช่ทีสองทีเมื่อไหร่

ยิ่งเรายอมมันยิ่งได้ใจ

ทำอะไรไม่เกรงใจเลย

เชื่อไหมว่าเหนื่อย

ก็ไม่ใช่วัวไม่ใช่ควาย

คนนะคนนะ

มีหัวใจให้ทนอะไรขนาดนี้

เลิก เหนื่อยไปทำไมเลิกเหอะ

ทนไปทำไมเลิกเหอะ

จะไปกันยังไงไม่มีทาง

ต่อให้รักก็ไม่ไหว

เลิก อย่าไปทนเลยเลิกเหอะ

ถ้ายังเป็นอย่างนี้เลิกเหอะ

สนุกที่ตรงไหนถามจริง

ก็เอาอย่างงี้ละกัน

เลิก เหนื่อยไปทำไมเลิกเหอะ

ทนไปทำไมเลิกเหอะ

จะไปกันยังไงไม่มีทาง

ต่อให้รักก็ไม่ไหว

เลิก อย่าไปทนเลยเลิกเหอะ

ถ้ายังเป็นอย่างนี้เลิกเหอะ

สนุกที่ตรงไหนถามจริง

ก็เอาอย่างงี้ละกัน เลิก