ครวญ 歌詞
ครวญ - สุเทพ วงศ์กำแหง (Suthep Wongkamhaeng)
Written by：สุเทพ วงศ์กำแหง
เมื่ออยู่ริมฝั่งชล
ฉันยลทุกยามเย็น
พักในร่มเงาไม้เอน
ฉันมองเห็นนกบินกลับรัง
ตะวันใกล้จะลับแล้ว
เหมือนเรือแจวอยู่ริมฝั่ง
เฝ้าแต่ครวญแต่ครวญหา
น้ำตาหลั่ง จึงร้องสั่งอาลัย
เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ
แม้เรือลอยลำไป
พบคนที่เคยซึ้งใจ
ขอเรือนำเธอมาให้ที
ตะวันเมื่อจมแผ่นน้ำ
สายชลงามดังกำมะหยี่
โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนี้
แสงพลันริบหรี่
คงริบหรี่เช่นเรา
เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ
แม้เรือลอยลำไป
พบคนที่เคยซึ้งใจ
ขอเรือนำเธอมาให้ที
ตะวันเมื่อจมแผ่นน้ำ
สายชลงามดังกำมะหยี่
โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนี้
แสงพลันริบหรี่
คงริบหรี่เช่นเรา