แขกผู้มีเกิบ

แขกผู้มีเกิบ - ไผ่ พงศธร (派·邦沙敦)

Written by：โชคชัย พิบูลย์รักษ์

ฮอดมื้อเจ้าแต่ง

อ้ายได้ตำแหน่ง

มาเป็นเด็กเสิร์ฟ

หน้าที่แขกผู้มีเกิบ

เดินเสิร์ฟเหล้าแดงเหล้าขาว

ฮักพ่ายคู่แข่ง

ถืกเขาแย่ง

ตำแหน่งเจ้าบ่าว

เสนอตัวมาช่วยงานเจ้า

ในนามคนนอกบัตรเชิญ

ชาตินี้เกิดมา

โชควาสนาคือซามก้นซอด

คือเฮือหล่มก่อนหม่องจอด

ได้กอดแค่เพียงเงาเพิ่น

แขกผู้มีเกียรติ

นั่งกินข้าว

ตามโต๊ะเจ้าเชิญ

ผู้มีเกิบคืออ้ายต้องเดิน

เสิร์ฟน้ำแข็งลาบวัวทั่วงาน

หลบคนที่ฮู้

มาลี้อยู่หลังครัวข้างโอ่ง

พิธีกรประกาศโป้งโป้ง

เชิญคู่บ่าวสาวหอมกัน

เขาหอมแก้มเจ้ากลอย

อ้ายก้มซอยหัวหอมลงจาน

เขากอดอ้ายก้อยตับหวาน

เขาเอิ้นขวัญ

อ้ายถืกเอิ้นเสิร์ฟเหล้า

ฮอดมื้อเจ้าแต่ง

อ้ายได้ตำแหน่งแขกผู้มีเกิบ

ได้สิทธิ์มาเป็นเด็กเสิร์ฟ

ส่งท้ายสัญญาใจเรา

หากแฟนบ่เคียด

วอนน้องช่วย

ให้เกียรติแฟนเก่า

หลังจบจากงานแต่งเจ้า

ช่วยพาเขา

ไปงานบวชอ้ายเด้อ

ฮอดมื้อเจ้าแต่ง

อ้ายได้ตำแหน่งแขกผู้มีเกิบ

ได้สิทธิ์มาเป็นเด็กเสิร์ฟ

ส่งท้ายสัญญาใจเรา

หากแฟนบ่เคียด

วอนน้องช่วย

ให้เกียรติแฟนเก่า

หลังจบจากงานแต่งเจ้า

ช่วยพาเขา

ไปงานบวชอ้ายเด้อ