บ่กล้าบอกครู (แต่หนูกล้าบอกอ้าย)

บ่กล้าบอกครู (แต่หนูกล้าบอกอ้าย) - เอิ้นขวัญ วรัญญา (Earnkwan Waranya)

Written by：สลา คุณวุฒิ/ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว

ครูภาษาไทย

เคยให้เขียนเรียงความ

ตอนอยู่มอสาม

ละหนูยังจำขึ้นใจ

เขียนในหัวข้อ

โตขึ้นอยากเป็นอะไร

ให้เขียนบรรยาย

มาหนึ่งหน้ากระดาษ

ก็คิดถึงคำที่พ่อแม่

เทียวบอกไว้

เป็นเจ้าเป็นนายนั้น

สุขสบายทั้งชาติ

เป็นครูเป็นหมอ

เป็นพนักงานของรัฐ

อีกฝันที่วาด

คืออยากเป็นแอร์โฮสเตส

พอเขียนเสร็จก็รีบเอาไปส่ง

ครูอ่านแล้วลง

ความเห็นว่าเขียนเด็ด

แต่มีอีกหวัง

ที่หนูยังเขียนบ่เสร็จ

เป็นท็อปซีเคร็ท

ที่เก็บไว้นานพอดู

บ่กล้าบอกครู

แต่หนูกล้าบอกอ้าย

อยากเป็นอะไร

บอกให้อ้ายรับรู้

อยากเป็นคุณหมอ

เป็นพยาบาล

อยากเป็นครู

อีกอย่างคือหนู

อยากเป็นแฟนอ้าย

บ่ฮู้เป็นไง

ก็ตั้งแต่ได้เจอกัน

ก็เก็บมาฝัน

และกล้าบอกเลยว่าใช่

ถ้ามีสิทธิ์พอ

จะเขียนเรียงความส่งอ้าย

จะเขียนบรรยาย

ทุกความในใจที่มี

สิบหน้ากระดาษเอสี่

คงหยุดใจนี้บ่อยู่

พอเขียนเสร็จก็รีบเอาไปส่ง

ครูอ่านแล้วลง

ความเห็นว่าเขียนเด็ด

แต่มีอีกหวัง

ที่หนูยังเขียนบ่เสร็จ

เป็นท็อปซีเคร็ท

ที่เก็บไว้นานพอดู

บ่กล้าบอกครู

แต่หนูกล้าบอกอ้าย

อยากเป็นอะไร

บอกให้อ้ายรับรู้

อยากเป็นคุณหมอ

เป็นพยาบาล

อยากเป็นครู

อีกอย่างคือหนู

อยากเป็นแฟนอ้าย

บ่ฮู้เป็นไง

ก็ตั้งแต่ได้เจอกัน

ก็เก็บมาฝัน

และกล้าบอกเลยว่าใช่

ถ้ามีสิทธิ์พอ

จะเขียนเรียงความส่งอ้าย

จะเขียนบรรยาย

ทุกความในใจที่มี

สิบหน้ากระดาษเอสี่

คงหยุดใจนี้บ่อยู่