Avenue

Avenue - วัชราวลี

Written by：มนต์ชัย สัตยเทพ

เหงา หัวใจ จนอาจจะหนาว ข้างกายรู้สึกปวดร้าว

จนมันคิดล่องลอยออกไปแสนไกล

พอเวลาเย็นเย็นกลางคืนทีไร

ใจที่มีแต่เงา ก็เหงามากมาย

ถ้าเธอเคยรู้สึกแบบนี้ ก็โปรดตั้งใจฟัง

แค่อยากให้เพลงของฉัน นั้นทำให้เธอสบายใจ

ลองหลับตาลงซักครั้ง ก็จะเห็นฉันไม่จากไปไหน

ปลดปล่อยความเหงาช้าช้า สูดลมหายใจที่มีค่า

ก็จะรู้ว่าฉันนั้นพร้อม ยืนอยู่ข้างเธอ โอ้ว

เหงาที่ใจ จนอาจจะท้อ

มืดเกินจนเปลี่ยวอยากขอ

อยากจะขอให้ใครจูงมือ ข้างกาย

มันคงดีถ้ามีมือใครคนนั้น

คนที่พร้อมจะคอยอยู่เคียงข้างกัน

ถ้าเธอเคยรู้สึกแบบนี้ ก็โปรดตั้งใจฟัง

แค่อยากให้เพลงของฉัน นั้นทำให้เธอสบายใจ

ลองหลับตาลงซักครั้ง ก็จะเห็นฉันไม่จากไปไหน

ปลดปล่อยความเหงาช้าช้า สูดลมหายใจที่มีค่า

ก็จะรู้ว่าฉันนั้นพร้อม ยืนอยู่ข้างเธอ โอ้ว

พอดีมีเพื่อนที่แสนดี ที่สุดอีกคนหนึ่ง

พอดีอยากพามาแนะนำ ให้คุณได้คิดถึง

ว่าเพื่อนคนนี้มีชื่อและนิยาม แบบซึ้งซึ้ง

เรียกสั้นสั้นง่ายง่าย คือ ลมหายใจ

ทั้งที่จริงจริง เขาอยู่กับคุณมานาน

ทั้งที่จริงเขาอยู่กับคุณ ตลอดเวลา

คุณไม่ได้แค่เพียงอยู่คนเดียว

เพื่อนคนนี้ฝากบอกว่า อาการเหงาเหงา

ก็แค่ผ่านมา เดี๋ยวก็ผ่านไป และผ่านไป

ปลดปล่อยความเหงาช้าช้า สูดลมหายใจที่มีค่า

ก็จะรู้ว่าฉันนั้นพร้อม ยืนอยู่ข้างเธอ โอ้ว