รอ

รอ - มาช่า วัฒนพานิช (瑪莎·華頓娜柏妮)

Written by：นวมิตร

ใครบางคนได้แค่เพียงแต่รอ

คนบางคนจะคืนมา

ยังจำคำทุกทุกคำก่อนลา

ตอกย้ำให้รับรู้ว่าให้รอ

ดูมันนานมันเหนื่อย

จนไม่เข้าใจ

มันลังเลและหมดหวัง

ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน

ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เราจะพบกัน

จะเหลือสักกี่ปี

จะเหลือสักกี่วัน

ที่ชีวิตฉันจะอยู่

ได้พบและเจอเธอ

การรอคอยที่ไม่มีจุดหมาย

มันเป็นความทรมาน

วันวันหนึ่งมันช่างดูเนิ่นนาน

กว่าวันแต่ละวันจะเลยไป

ดูมันนานมันเหนื่อย

จนไม่เข้าใจ

มันลังเลและหมดหวัง

ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน

ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เราจะพบกัน

จะเหลือสักกี่ปี

จะเหลือสักกี่วัน

ที่ชีวิตฉันจะอยู่

ได้พบและเจอเธอ

ในใจมันยังร้อนรน

ในใจมันยังโหยหา

ในใจมันยังทุกข์ทน

เฝ้ารอเธอมา

ได้แต่ถามหัวใจ

เมื่อไรจะเจอกัน

ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน

ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เราจะพบกัน

จะเหลือสักกี่ปี

จะเหลือสักกี่วัน

ที่ชีวิตฉันจะอยู่

ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน

ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เราจะพบกัน

จะเหลือสักกี่ปี

จะเหลือสักกี่วัน

ที่ชีวิตฉันจะอยู่

ได้พบและเจอเธอ