อยู่คนเดียว

อยู่คนเดียว - กบ เสาวนิตย์ (Kob Saovanit)

Written by：วีรภัทร์ อึ้งอัมพร/วิไลรัตน์ เอมเอี่ยม

ฉันรู้ว่าชีวิตที่เดินคนเดียว

มันทำให้เปลี่ยวเหงาเท่าไหร่

ฉันถึงต้องไขว่คว้า

ทุ่มเทลงไป

ให้เธอไม่ไปไหน

ให้เธออยู่กับฉัน

แต่มันลืมว่าเธอไม่พร้อม

จะยืนข้างใคร

ไม่ทันมอง

ว่าเธอไม่ซึ้งไม่เต็มใจ

อยู่คนเดียว

เหงาจนแทบทนไม่ไหว

มันอ้างว้างเหลือเกิน

เวลาที่มองไม่เจอใคร

อยู่กับคนไม่รักกัน

ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่

สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า

เพราะคิดว่าวันนี้ที่ได้มีเธอ

จะเจอกับความรักยิ่งใหญ่

ให้ฉันได้มีหวัง

และก้าวเดินไป

มีแรงและจุดหมาย

ไม่เป็นอย่างวันนั้น

แต่มันลืมว่าเธอ

ไม่พร้อมจะยืนข้างใคร

ไม่ทันมองว่าเธอ

ไม่ซึ้งไม่เต็มใจ

อยู่คนเดียว

เหงาจนแทบทนไม่ไหว

มันอ้างว้างเหลือเกิน

เวลาที่มองไม่เจอใคร

อยู่กับคนไม่รักกัน

ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่

สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า

แต่มันลืมว่าเธอไม่พร้อม

จะยืนข้างใคร

ไม่ทันมอง

ว่าเธอไม่ซึ้งไม่เต็มใจ

อยู่คนเดียว

เหงาจนแทบทนไม่ไหว

มันอ้างว้างเหลือเกิน

เวลาที่มองไม่เจอใคร

อยู่กับคนไม่รักกัน

ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่

สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า

อยู่กับคนไม่รักกัน

ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่

สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า