เรือพ่วง 歌詞
เรือพ่วง - ชาย เมืองสิงห์
Written by：ชาย เมืองสิงห์
เรือลำน้อย
กำลังจะลอยเก้เก้
เคว้งคว้างกลางทะเล
สุดจะเหหัน
น้ำตาเรือพ่วงร่วงริน
ฟ้าดินลงโทษลงทัณฑ์
สุดจะเอ่ยรำพัน
หัวเรือสะบั้นเมื่อขาดพวง
สงสารเรือพ่วงบ้างเป็นไร
ลูกกะตาดำดำเกิดมาต้อยต่ำ
ก็มีหัวใจ
ใจพ่อใจแม่
ลูกร้องอุแว้จะทำฉันใด
ยามหิวใครหนอจะป้อน
ถ้าลูกจะนอนใครจะกล่อมให้
พ่อเนื้ออุ่นแม่บุญปลูก
รักลูกห่วงลูกกว่าดวงใจ
ลูกรักก็เหมือนเรือพ่วง
พ่อแม่ไม่ห่วงจะกินที่ไหน
มีรักก็เหมือนมีทุกข์
ถ้าแม้นมีลูก
ก็ควรเลี้ยงได้
เรือพ่วงถูกตัดพ่วงขาด
อเนจอนาถออกดาษดื่นไป
สุดแสนสงสารเรือพ่วง
น้ำตาไหลร่วงล่ะหมดที่อาศัย
ผู้ดีเขามีสกุล
เขาเลี้ยงเอาบุญ
ก็เป็นบุญไป
แต่ยามเขาดุเขาด่า
ว่าลูกขี้พร้า
แล้วจะเอาหน้าไว้ไหน
อกเราก็เหมือนอกเขา
พ่อแม่ของเรา
ยังเลี้ยงเราไหว
นับประสาอะไร
ลูกรักในไส้จะไม่ให้กินนม
โปรดเอ็นดูพุ่มพวง
สงสารเรือพ่วง
อย่าให้อกตรม
เรือลำน้อย
กำลังจะลอยพ้นฝั่ง
สงสารเรือพ่วงบ้าง
อย่าเกลียดชังแม่เอวกลม
หัวใจมิใช่แผ่นหิน
น้ำตารินหลั่งยังตรม
อย่าเบื่อหน่ายงายงม
หลงลมลืมลูกผูกพัน
อย่าคิดเดียดฉันท์
ให้บาปหนา
เกิดเป็นคนกับเขา
อย่าให้คนเขากล่าว
ว่าใจดำกว่ากา