ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน 歌詞
ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน - พุ่มพวง ดวงจันทร์ (彭普萬·東詹)
Written by：Ocean Media
อย่าเหิม อย่าเห่อ
ทะเยอ ทะยาน
อย่าคิด ต้องการ
เที่ยวทำตัว
เป็นหัวเรือใหญ่
ถึงระบือ มีชื่อก้องฟ้า
แล้ว สักครา
ต้องล่วงลงได้
อย่าคิดว่าตัวเลิศล้ำ
อย่าตามใจตัวเป็นใหญ่
พลาดพลั้งร่วงมาเมื่อไหร่
จะไม่มีใคร
เอาใจปรนเปรอ
อย่าอวด อย่าโอ้
ว่าโต หรือดัง
หากแม้มีทาง
ชื่อเสียงโด่งดัง
อย่าได้ เหิมเห่อ
คนที่ดัง กว่าเรายังมี
คนที่ดี กว่าเรายังเกร่อ
อย่าท้าเมื่อเห็นคนล้ม
อย่าสมน้ำหน้าคนเซ่อ
เคราะห์ร้าย
คราวเราเล่าเออ
เราอาจจะเจอ
กับวามเจ็บใจ
คนถึงมี ความชั่วเจ็ดหน
ความดีของคน
มีน้อย เมื่อไหร่
คนล้มแล้วอาจจะฟื้น
คนยืน อาจล้มก็ได้
ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง
เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่
หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่
จะต้องอับอาย
แทบซุกแผ่นดิน
อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง
อย่าทำชิงชัง
อย่าคิดว่าดัง
แล้วไม่เดินจะเหิรเมฆิน
ดัง ก็มีแต่คน อุ้มโอ๋
โซแล้วทราม
กลับถูก หยามหมิ่น
คนดังดนดับอับจน
ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น
อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น
เราต่างเดินดิน
กินข้าว เหมือนกัน
อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง
อย่าทำชิงชัง
อย่าคิดว่าดัง
แล้วไม่เดินจะเหิรเมฆิน
ดัง ก็มีแต่คน อุ้มโอ๋
โซแล้วทราม
กลับถูก หยามหมิ่น
คนดังดนดับอับจน
ก็คนเหมือนกัน ทั้งสิ้น
อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น
เราต่างเดินดิน
กินข้าว เหมือนกัน