ความฮัก

ความฮัก - ไผ่ พงศธร (派·邦沙敦)

Written by：วสุ ห้าวหาญ

คือสายลมเย็น

โชยดอกไม้นาหอมมาระเรื่อ

คือดั่งดาวเหนือ

ทอแสงเจืออยู่กลางลมหนาว

คือความฮู้สึก

ยามมีเธอมาแทนความเหงา

ตำแหน่งผู้สาว

ยกให้เจ้า

คราวลมหนาวผ่าน

คือสายรุ้งงาม

วาดโค้งขอบฟ้า

เมื่อซาฝนพรำ

คือหูกที่ต่ำ

ด้วยแสงตะเว็นทอเป็นภาพฝัน

คือสายเส้นไหม

ผูกร้อยใจแทนคำนับพัน

เมื่อเฮามีกัน

ความฮู้สึกนั้นเอิ้นว่าจั่งใด๋

เอิ้นว่าความฮัก

ความฮักได้บ่

มันอั้นจ่อล่อ

คือข้าวคาคอ

ยามคิดฮอดหลาย

หากดวงอีเกิ้ง

เฮ็ดแหวนทองแดง

หล่นมายามใด

ขอจับนิ้วนางข้างซ้าย

น้องขึ้นสวมใส่ความฮัก

คือข้าวไกวรวง

พลิ้วผืนนาสุกเหลืองอร่าม

คือสองฝั่งน้ำ

โอบฝูงปลาเบาะไข่ให้ฟัก

คือความฮู้สึก

นี่บ้อที่เอิ้นความฮัก

ส่งคำถามฝาก

น้องฮู้สึกฮักคืออ้ายแหน่บ้อ

เอิ้นว่าความฮัก

ความฮักได้บ่

มันอั้นจ่อล่อ

คือข้าวคาคอยามคิดฮอดหลาย

หากดวงอีเกิ้ง

เฮ็ดแหวนทองแดง

หล่นมายามใด

ขอจับนิ้วนางข้างซ้าย

น้องขึ้นสวมใส่ความฮัก

คือข้าวไกวรวง

พลิ้วผืนนาสุกเหลืองอร่าม

คือสองฝั่งน้ำ

โอบฝูงปลาเบาะไข่ให้ฟัก

คือความฮู้สึก

นี่บ้อที่เอิ้นความฮัก

ส่งคำถามฝาก

น้องฮู้สึกฮักคืออ้ายแหน่บ้อ

คือความฮู้สึก

นี่บ้อที่เอิ้นความฮัก

ส่งคำถามฝาก

น้องฮู้สึกฮักคืออ้ายแหน่บ้อ