สันดานเก่า

สันดานเก่า - กระต่าย พรรณนิภา

Lyrics by：ยุ้ย มานะศักดิ์

Composed by：ยุ้ย มานะศักดิ์

กอดอ้ายบ่ลง

อย่าพึ่งหลงเจ้าของ

ว่าน้องถิ่มอ้ายบ่ได้

คนหลายใจมักง่าย

บ่แม่นควายโตเก่า

สิยอมให้ตั๋วซ้ำๆ ซากๆ

โฮ้ โฮ ฮู้

อ้ายเอาความเชื่อใจ

น้องไปล้มละลาย

เอาคำว่าให้อภัยออกไปใช้หากิน

เอาคารมร้อยเล่ห์เหลี่ยม

มาตั๋วน้องจนชิน

ฝังลึกเป็นสันดาน

น้องกะหลงเชื่อใจ

อ้ายตั้งโดนตั้งนาน

พึ่งสิฮู้อ้ายมีชู้จนผู้คนกล่าวขาน

คนบ่มีจรรยาบรรณบ่ถือซาหัวมัน

สิถือว่าเป็นทาน

ความฮักมันกินบ่ได้คือข้าว

กะฮู้ว่าฮักคนผิดชีวิตสิชิบหาย

อย่าไปคึดเสียดาย

พวกผู้ชายพันธุ์นี่

โฮ้ว โอ้ว ฮู้

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้

คั่นยังเอานิสัยหลายใจ

บ่ฮู้จักพอมาใช้

ยังฮักผู้ได๋บ่เป็นยังฮักเล่นๆ

หน้าด้านบ่อาย

เอานิสัยเก่ามาใช้

ออกล่าออกลายบ่ฮู้จักอิ่ม

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้

กะอย่าพึ่งมันใจว่า

น้องนี่ไปจากอ้ายบ่ได้

บ่แม่นแม่แม่นพ่อ

สิได้ตามงึดตามง้อแต่อ้าย

พึ่งมาพ้อกันตอนใหญ่

ซำคนหลายใจไผสิเอาไปเฮ็ดแนว

ให้เสียวงตระกูล

ความฮักมันกินบ่ได้คือข้าว

กะฮู้ว่าฮักคนผิด

ชีวิตสิชิบหาย

อย่าไปคึดเสียดาย

พวกผู้ชายพันธุ์นี่

โห้ โห ฮู้ ฮู

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้

คั่นยังเอานิสัยหลายใจ

บ่ฮู้จักพอมาใช้

ยังฮักผู้ได๋บ่เป็นยังฮักเล่นๆ

หน้าด้านบ่อาย

เอานิสัยเก่ามาใช้

ออกล่าออกลายบ่ฮู้จักอิ่ม

ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้

กะอย่าพึ่งมันใจว่า

น้องนี่ไปจากอ้ายบ่ได้

บ่แม่นแม่แม่นพ่อ

สิได้ตามงึดตามง้อแต่อ้าย

พึ่งมาพ้อกันตอนใหญ่

ซำคนหลายใจไผสิเอาไปเฮ็ดแนว

ให้เสียวงศ์ตระกูล