บัลลังก์เมฆ

แผ่นฟ้าเบื้องบน

กว้างไกลสุด สายตา

เมฆขาวบนฟ้า

นุ่มนวล และ สวยงาม

เฝ้ามองเมฆนั้น

ล่องลอยไปบน ฟ้า คราม

งาม ดั่ง ฝัน ใฝ่

ไขว่คว้าเท่าไร

ต้องการจะได้มา

เมฆสวยบนฟ้า

อยากนำมา ชื่นชม

แต่แล้วเมฆนั้น

กลับลอยไปตาม สาย ลม

จาง และ เลือน หาย

เหมือนฝันเลือนลาง

เคว้งคว้างลอยไป

ไม่เหลืออะไร สัก อย่าง

ที่ทุ่มเทไป

คืนมาเพียงความ ว่าง เปล่า

เหมือนฝันเลือนลาง

เคว้งคว้างลอยไป

ทิ้งไว้เพียงควัน บาง เบา

ที่เห็นเป็นจริง

มันเป็นแค่เพียง มา ยา

เหนื่อยล้าอ่อนแรง

กับความจริง ที่เป็น

ว่ารักที่เห็น

ที่เคยไขว่คว้ามัน

สุดท้ายความรัก

กลับกลายเป็นเพียง แค่ควัน

จาง และ เลือน หาย