เหนื่อยก็พัก ไม่รักก็พอ

เหนื่อยก็พัก ไม่รักก็พอ - หนูนา หนึ่งธิดา (努娜·能提妲·索彭)

Written by：มณฑวรรณ ศรีวิเชียร/เรืองกิจ ยงปิยะกุล

เดินมาไกลจนรู้ว่ามันเหนื่อย

พยายามทนฝืนไปเรื่อยเรื่อย เหนื่อยใจไปทุกวัน

ทำยังไงไม่ให้เขาเหินห่าง

ทำอะไรให้เขาไปทุกอย่าง แต่มันยังไม่พอ

ถ้าหากจะต้องรักใคร แต่ว่ามันต้องคอยร้องขอ

และอดทนรอกว่าเขาจะต้องการ

บอกกับใจตัวเองว่าเหนื่อยก็พัก ถ้าเขาไม่รักก็พอ

ไม่ต้องคาดหวัง ไม่ต้องนั่งรอ ให้มันท้อหัวใจ

บอกกับใจตัวเองว่าพอแล้วนะ จะรักเขามากเท่าไร

ถ้าเขาไม่รักถ้าหากเขาไม่ใส่ใจ ปล่อยให้เขานั้นไปดีกว่า

ทำอะไรให้เขาก็มองข้าม

นานเท่าไรที่ต้องคอยวิ่งตาม ทำอย่างนั้นเพื่อใคร

มันก็คงจะถึงวันสิ้นสุด

พอเรามาทบทวนว่าควรหยุด หยุดที่จะเสียใจ

ถ้าหากจะต้องรักใคร แต่ว่ามันต้องคอยร้องขอ

และอดทนรอกว่าเขาจะต้องการ

บอกกับใจตัวเองว่าเหนื่อยก็พัก ถ้าเขาไม่รักก็พอ

ไม่ต้องคาดหวัง ไม่ต้องนั่งรอ ให้มันท้อหัวใจ

บอกกับใจตัวเองว่าพอแล้วนะ จะรักเขามากเท่าไร

ถ้าเขาไม่รักถ้าหากเขาไม่ใส่ใจ ปล่อยให้เขานั้นไปดีกว่า

บอกกับใจตัวเองว่าเหนื่อยก็พัก ถ้าเขาไม่รักก็พอ

ไม่ต้องคาดหวัง ไม่ต้องนั่งรอ ให้มันท้อหัวใจ

บอกกับใจตัวเองว่าพอแล้วนะ จะรักเขามากเท่าไร

ถ้าเขาไม่รักถ้าหากเขาไม่ใส่ใจ ปล่อยให้เขานั้นไปดีกว่า

ถ้าเขาไม่รักถ้าหากเขาไม่ใส่ใจ ปล่อยให้เขานั้นไปดีกว่า