ร่มกันเหงา

ร่มกันเหงา - Katie Pacific

Written by：Mr.Lazy/Katie Pacific/ต้า สราวุฒิ

เมื่อลมหนาวหนาวพัดผ่านมา

คนมีรักเค้าก็กอดกัน

แอบมองเห็นเค้าแล้วกอดตัวเอง

ถอนหายใจ

ยิ่งตอนที่เค้า เดินจับมือ

แต่มือคู่นี้ว่างเปล่าไง

ยิ่งตอกยิ่งย้ำหัวใจที่มี

เหงาท่ามกลางผู้คน

ใจมันเปียกฝนของความเงียบเหงา

เห็นคนเค้ารักกัน มันหวั่นไหว

หัวใจใครสักคน

เป็นร่มกันเหงาให้ฉันได้ไหม

เหงาใจที่ฉันมี คงหายไป

ผู้คนนับร้อยที่ผ่านไป

บางคนที่ใช่อาจผ่านตา

เราอาจเดินสวนกันไปกี่ครั้ง

ไม่รู้เลย

ก็ได้แค่เพ้อมันเรื่อยไป

กอดตัวเองไว้อย่างที่เคย

จะมีไหมนะเราได้พบกัน

เหงาท่ามกลางผู้คน

ใจมันเปียกฝนของความเงียบเหงา

เห็นคนเค้ารักกัน มันหวั่นไหว

หัวใจใครสักคน

เป็นร่มกันเหงาให้ฉันได้ไหม

เหงาใจที่ฉันมี คงหายไป

เหงาท่ามกลางผู้คน

ใจมันเปียกฝนของความเงียบเหงา

เห็นคนเค้ารักกัน มันหวั่นไหว

หัวใจใครสักคน

เป็นร่มกันเหงาให้ฉันได้ไหม

เหงาใจที่ฉันมี คงหายไป

ลา ลา ลา ลา ลา ลา

ลา ลา ลา ลา ลา

ลา ลา ลา ลา ลา ลา

ลา ลา ลา ลา ลา