นกขมิ้น

นกขมิ้น - Bird ThongChai

Written by：พยงค์ มุกดา/จาตุรนต์ เอมซ์บุตร

ค่ำคืน ฉันยืนอยู่เดียวดาย

เหลียวมองรอบกาย

มิวายจะหวาดกลัว

มองนภามืดมัว

สลัวเย็นย่ำ

ค่ำคืนเอ๋ย

ยามนภาคล้ำไป ใกล้ค่ำ

ยินเสียงร่ำคำบอก

เจ้าช่อไม้ดอก เอ๋ย

เจ้าดอก ขจร

นกขมิ้นเหลืองอ่อน

ค่ำแล้วจะนอนไหนเอย

เอ๋ยเล่านกเอ๋ย

อกฉัน ทุกวันเฝ้าอาวรณ์

เหมือนคนพเนจร

ฉันนอนไม่หลับเลย

หนาว พระพายพัดเชย

อกเอ๋ยหนาวสั่น สุดบั่นทอน

ยามนี้เราหลงทาง กลางค่ำ

ยินเสียงร่ำคำบอก

เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย

เจ้าดอก ขจร

ฉันร่อนเร่พเนจร

ไม่รู้จะนอนไหนเอย

เอ๋ยโอ้หัวอกเอย

บ้านใดหรือใครจะเอ็นดู

รับรองอุ้มชู

เลี้ยงดูให้หลับนอน

นกขมิ้นเหลืองอ่อน

ค่ำไหนนอนนั่น

อกฉันหมอง

ทนระกำช้ำใจยามค่ำ

ยินเสียงร่ำน้ำตก

โอ้หัวอกเอ๋ย

โอ้อกอาวรณ์

ฉันไร้คู่ร่วมคอน

ต้องฝืนนอนหนาวเอย

เอ๋ยโอ้หัวอกเอย

เมื่อมอง หมายปองก็แลเห็น

หวิวในใจเต้น

เหมือนเป็นเพียงแต่มอง

เหมือนพบรังจะครอง

แต่หมองเกรงที่

หวั่นจะมีเจ้าของ

ฟังสำเนียง

เสียงเพลงยามค่ำ

ใครหนอร่ำคำบอก

เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย

เจ้าดอก ขจร

นกขมิ้นเหลืองอ่อน

ค่ำนี้จะนอนไหนเอย

นอนที่นี่เอย