รอย

รอย - Potato

Written by：ปัณฑพล ประสารราชกิจ

รอยแผล เก็บมันลึกข้างในจิตใจ

เนิ่นนานเท่าไรที่ฉันร้องไห้อย่างนี้

รอยยิ้ม แต่ละวันมันรู้สึกดี

แต่มันจะมีใครรู้ฉันเป็นอย่างไร

ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ

อยากจะโยน ทิ้งตัวลงนอน

เพื่อลืมมันไป

ปล่อยให้หมอน ซึบซับน้ำตาที่มี

จนแห้งเหือดไป

ให้ราตรีมืดมน กลบกลืนรอยความเสียใจ

ให้พรุ่งนี้ ฉันลืมตามา

ได้พบกับใคร

สักคน คนที่เข้าใจ

จริงจริง

รอยร้าว ยังบาดลึกไม่เคยจางไป

ต้องร้องไห้อีกสักแค่ไหน จะพอสักที

อยากลืมอยากลบ อยากล้างมันไป

ปิดประตูขังตัวเองไว้ จากสายตาใครใคร

อยากจะโยน ทิ้งตัวลงนอน

เพื่อลืมมันไป

ปล่อยให้หมอน ซึบซับน้ำตาที่มี

จนแห้งเหือดไป

ให้ราตรีมืดมน กลบกลืนรอยความเสียใจ

ให้พรุ่งนี้ ฉันลืมตามา

ได้พบกับใคร

โว้ โว โว้ โว้ โว โว้

ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ

อยากลืมอยากลบอยากล้างมันไป

ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ

ปิดประตูขังตัวเองไว้ จากสายตาใครใคร

อยากจะโยน ทิ้งตัวลงนอน

เพื่อลืมมันไป

ปล่อยให้หมอน ซึบซับน้ำตาที่มี

จนแห้งเหือดไป

ให้ราตรีมืดมน กลบกลืนรอยความเสียใจ

ให้พรุ่งนี้ ฉันลืมตามา

ได้พบกับใคร

สักคน คนที่เข้าใจ

จริงจริง