05:59 (five fifty nine)

05:59 (five fifty nine) - อีโบล่า

Written by：วรรณิต ปุณฑริกาภา/เนติ ผ่องพุทธคุณ

เมฆดำปกคลุมจิตใจ

ความกลัวกัดกินข้างใน

มันเหนื่อยและล้าเต็มที

ทางออกมันอยู่ที่ไหน

แสงทองเรืองรอง มีจริงใช่ไหม

ยิ่งเดินยิ่งกลัวยิ่งอันตราย

ความเป็นความตาย

รอการคลี่คลาย

ไม่ว่ายังไงยังจะก้าวไป

แม้ไม่เจอสักอย่าง

แม้ไม่มีใคร ยังมีความหวัง

วัดกันด้วยหัวใจ

ชีวิตมืดมน ขอแค่ใจยังทน

มันต้องผ่านไป

ความเลวปกคลุมจิตใจ

โยนมันทิ้งไป

ความดีต้องย้อนคืนมา

ตามกฎแห่งวันเวลา

แสงทองเรืองรองคงอยู่ไม่ไกล

ก้มหน้าก้มตาเดินตามหัวใจ

ความเป็น ความตาย มันต้องคลี่คลาย

ไม่ว่ายังไง ยังจะก้าวไป

แม้ไม่เจอสักอย่าง

แม้ไม่มีใคร ยังมีความหวัง

วัดกันด้วยหัวใจ

ชีวิตมืดมน ขอแค่ใจยังทน

มันต้องผ่านไป

We shall arise cෲmon

Cෲmon light

We must still alive cෲmon

Fight till die

Herehere comes the sun

Cෲmon cෲmon shine

We are on the run

Cෲmon fight till die

บนทางเดิน แม้จะมืดมิด

แต่เรายังมีชีวิต

ค่ำคืนแม้จะยาวนาน

ไม่มีแสงของวันเมื่อวาน

ทางเดินมันยังท้าทาย

สู้ไปมันจะเท่าไหร่

กลั้นใจอย่าเพิ่งบอกลา

สู้ไปแสงกำลังจะมา

ไม่ว่ายังไง ยังจะก้าวไป

แม้ไม่มีใคร ยังมีความหวัง

ไม่ว่ายังไง ยังจะก้าวไป

แม้ไม่เจอสักอย่าง

แม้ไม่มีใคร ยังมีความหวัง

วัดกันด้วยหัวใจ

ชีวิตมืดมน ขอแค่ใจยังทน

มันต้องผ่านไป

เมฆดำปกคลุมจิตใจ

ความกลัวกัดกินข้างใน

แสงทองเรืองรองรำไร

อีกไม่นานมันต้องคลี่คลาย