เดียวดาย

เดียวดาย - วิยะดา โกมารกุล ณ นคร

Lyrics by：เขตต์อรัญ เลิศพิพัฒน์

Composed by：ชาตรี คงสุวรรณ

จับเจ่าอยู่คนเดียว

เหลียวมองหาไปทั่ว

รอบข้างก็มืดมัว

แสงสลัวสิ้นดี

สิ่งที่เคยเห็น

เห็นเพียงแสงริบหรี่

จิตใจที่เคยดี ครั้งนี้สับสน

ช้ำๆ ลึกๆ เดียวดาย

และไม่พบเจอผู้คน

หลายๆ ครั้งเหมือน

ว่าโลกใบนี้มืดมน

เงียบงันสำเนียง

ทำไมมองฟ้าไม่เจอะดาว

เวลาที่เขาไม่อยู่เคียง

ทำไมบนฟ้าจึงมีแค่เพียง

แต่เมฆดำ

ทำไมใจเขาจึงเปลี่ยนไป

ทำไมใจฉันจึงจดจำ

ทำไมใจฉันจึงมี

แต่ความรักนั้นอยู่ในหัวใจ

ก็อยากจะเจอเขา

เขาเท่านั้นจะช่วย

สร้างโลกให้สดสวย

มอบความรักกลับมา

เหงาๆ ช้ำๆ ไม่อาจสดใส

เสียดายน้ำตา

ครั้งแล้วครั้งเล่า

ก็เฝ้าก็หา เหลียวไป

ไม่เจอะไม่เจอ

ทำไมมองฟ้าไม่เจอะดาว

เวลาที่เขาไม่อยู่เคียง

ทำไมบนฟ้าจึงมีแค่เพียง

แต่เมฆดำ

ทำไมใจเขาจึงเปลี่ยนไป

ทำไมใจฉันจึงจดจำ

ทำไมใจฉันจึงมี

แต่ความรักนั้นอยู่ในหัวใจ